Zawroty głowy i zaburzenia równowagi jako początkowy objaw zatorowości płucnej

Pulmonary embolism is a condition in cardiology, constituting direct threat to life, often difficult diagnostically, with an unpredictable process. It is characterized by wide spectrum of symptoms, from slightly flagged fatigue, cough, discreet pain in the chest in a poorly symptomatic form of no massive disease, to severe dyspnoe, symptoms of shock, through to a sudden stop of blood circulation. In the article, two cases are presented of patients who were admitted to the Otolaryngology Department because of vertigo accompanied by nystagmus as the only symptoms of systemic disorders. During hospitalization the D-dimer level was significantly in excess of the accepted norm, which directed a further course of diagnostic and therapeutic procedures. The authors have paid attention to the very differentiated disease etiology and the most common risk factors. They described the subsequent stages of the diagnostic process from otoneurological, audiological to internal and radiological examinations. They presented recommended methods of treatment and have stressed the necessity of long-term and meticulous follow-up in order to prevent recurrence of the disease.

Zatorowość płucna jest stanem kardiologicznym, stanowiącym bezpośrednie zagrożenie życia, często trudnym diagnostycznie, o nieprzewidywalnym przebiegu. Charakteryzuje się szerokim panelem objawów – od słabo zaznaczonej męczliwości, kaszlu, dyskretnych dolegliwości bólowych w klatce piersiowej w ubogosymptomatycznej postaci choroby, po nasiloną duszność, objawy wstrząsu, aż do nagłego zatrzymania krążenia. W pracy przedstawiono dwa przypadki pacjentek przyjętych do Kliniki Laryngologii w trybie nagłym z powodu zawrotów głowy z towarzyszącym oczopląsem jako jedynym objawem zaburzeń ogólnoustrojowych. W trakcie hospitalizacji stwierdzono znacznie przekraczający przyjętą normę poziom D-dimerów, co ukierunkowało dalszy tok postępowania diagnostycznego i terapeutycznego. Autorzy pracy zwrócili też uwagę na bardzo zróżnicowaną etiologię choroby i najczęstsze czynniki ryzyka. Opisali kolejne etapy procesu diagnostycznego od oceny laryngologicznej, otoneurologicznej i audiologicznej po badania internistyczne i obrazowe. Przedstawili zalecane metody postępowania leczniczego. Podkreślili konieczność prowadzenia w celu zapobiegania nawrotom choroby, długotrwałej i skrupulatnej katamnezy.