Udział Polski w operacjach pokojowych Unii Europejskiej. Dylematy i wyzwania

Jedynym z istotnych fragmentów realizowanej po 1989 roku polityki zagranicznej jest zaangażowanie Polski w działania społeczności międzynarodowej na rzecz umacniania bezpieczeństwa w państwach i regionach konfliktogennych. Polska konsekwentnie wykorzystuje udział w operacjach pokojowych prowadzonych pod auspicjami organizacji międzynarodowych i koalicji ad hoc jako instrument realizacji polityki zagranicznej. Celem artykułu jest analiza motywów i skali zaangażowania Polski w operacje pokojowe UE z perspektywy polityki zagranicznej po 1989 roku. Przyjęta konstrukcja artykułu nie pozwala na wieloaspektową analizę a jedynie na skoncentrowanie się na wybranych kwestiach, a mianowicie motywach i dylematach zaangażowania Polski w operacje pokojowe UE.

One of the significant elements of the foreign policy pursued after 1989 is Poland’s engagement in the activities of the international community for strengthening the security in conflict-prone states and regions. Poland has consequently utilised the participation in peacekeeping operations, carried out under the auspices of international organisations and coalitions created ad hoc, as an instrument for implementing its foreign policy. The aim of the article is the analysis of the character, scale and motives for Poland’s involvement in the peacekeeping operations of the European Union, from the perspective of the foreign policy after 1989. The adopted construction of the article does not allow to conduct a multi-faceted analysis, but only to concentrate on selected issues, namely the motives and dilemmas of Polish engagement in the European Union’s peacekeeping operations.