„Samospełniająca się” przesłanka sprzeczności korzyści podatkowej z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu (uwagi o unikaniu podatku dochodowego)

W pierwszych opiniach odnośnie do zasadności zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania Rada do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania wskazywała, że przesłanka sprzeczności osiągniętej korzyści podatkowej z celem i przedmiotem przepisu ustawy podatkowej jest w pewnym stopniu „samospełniająca się”, w przypadku gdy zostanie wykazane sztuczne działanie dokonane przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej. Stanowisko to spotkało się z krytyką w literaturze. Analiza opinii Rady wskazuje, że stanowisko takie nie jest każdorazowo ponawiane w wydawanych opiniach. Okoliczności stanu faktycznego ocenianego przez Radę wskazują na prawidłowość przyjęcia w pierwszej badanej sprawie, że przesłanka sprzeczności jest w pewnym stopniu „samospełniająca się”.

In its first opinions regarding the application of the general anti-tax avoidance rule the GAAR panel pointed out that the condition that the tax advantage is inconsistent with the object or purpose of the tax act or its provision is to some extent „self-fulfilling” if an artificial acting performed primarily for the purpose of obtaining a tax advantage exists. This standpoint was criticized in the literature. The analysis of the GAAR panel’s activity shows that such standpoint is not always reiterated in its opinions. The circumstances of the first examined case assessed by the GAAR panel prove the correctness of the standpoint that the said condition is to some extent “self-fulfilling”.