Terytorializacja rozwoju i polityki regionalnej

Reasumując, rozwój terytorialny przebiega w układach funkcjonalnych, silnie zdeterminowany jest zasobami specyficznymi i endogenicznymi. Jest to proces zorientowany na optymalne wykorzystanie kapitału terytorialnego, wspólnie tworzonego w ramach relacji sieciowych. Mocno warunkowany jest on kontekstem historycznym, społecznym i instytucjonalnym. Gęste i efektywne sieci powiązań i relacji społeczno-gospodarczych prowadzą do tworzenia się mechanizmów, w wyniku których podmioty jednocześnie korzystają oraz współuczestniczą w tworzeniu zasobów. Terytorializacja procesów rozwoju prowadzi do rosnących współzależności między podmiotami a terytorium. W praktyce, podejście terytorialne ogniskuje swoją uwagę na trzech fundamentalnych elementach: po pierwsze, na tworzeniu i wykorzystaniu kapitałów i uwarunkowań terytorialnych (specyficznych i endogenicznych zasobów, wewnętrznych powiązaniach społecznych i gospodarczych, sieci współpracy, instytucji nieformalnych). Po drugie, na integracji działań podejmowanych w różnych układach instytucjonalnych i wzmacnianiu partycypacji, partnerstwa i współpracy na rzecz budowania rozwoju społeczno-gospodarczego. Po trzecie, na dynamizacji mechanizmów rozwoju w obszarach funkcjonalnych, tworzących spójne terytoria, niezależnie od układu administracyjno-politycznego. Dlatego też terytorialny paradygmat rozwoju określany jest często terytorialno- funkcjonalnym lub też zintegrowanym podejściem do kształtowania rozwoju.

Territorial paradigm of development focuses on territorialisation – embeddedness of economic activity in spatial and social tissue. Embeddedness takes place through history and tradition, norms and customs, culture or rules of cooperation in local community. It is about economic activities being deeply rooted, “anchored” in the community and in a territorial system. Territorialisation produces a specific, creative social and economic system capable to quickly respond to changes and to develop new values. The paper offers theoretical analysis of place-based approach to development. It examines the notion of territory and territorial capital as foundations to discuss the embeddedness and territorialisation of development and place-based regional policy. Methodology applied in this research uses critical secondary data analysis, mainly the subject-matter literature and documents of public institutions.