Człowiek duchowy czy intelektualista celem edukacji? Alternatywa troski o siebie

W artykule został podjęty dylemat związany z celem wychowania. Koncepcja troski o siebie M. Foucaulta oraz prace J. Patočki pozwalają na postawienie pytania dotyczącego celu wychowania. Czy owym celem ma być intelektualista czy człowiek duchowy? Możliwość takiego rozróżnienia osadzona jest w etyce troski o siebie, starożytnej tradycji, która obecnie, min. za sprawą P. Sloterdijka, czy samego M. Foucaulta pojawia się jako kategoria istotna również współcześnie. Etyczna postawa wobec siebie otwiera drogę do duchowości poprzez zespół odpowiednich praktyk. Staje się ona podstawą relacji z innymi i ze światem.

This article deals with the dilemma related to the purpose of upbringing. M. Foucault's concept of care of the self and J. Patočka's works allow us to ask questions about the goal of education. Is it to become an intellectual or a spiritual person? The possibility of such a distinction is embedded in the ethics of care of the self, an ancient tradition, which even nowadays, among others, thanks to P. Sloterdijk or Foucault himself, has become an important category. An ethical attitude towards the self opens the way to spirituality through a set of appropriate practices. It becomes the basis for relations with others and with the world.