Iseut la signora del medioevo: una lettura al femminile del Tristan et Iseut fra passione ed eros

Tristan et Iseut represents one of the most famous profane literary works of the 12th century. In its original form, the novel was conceived in parte hominum. The first editions were entitled ‘Le Roman de Tristan’ and the plot was articulated around the figure of the male hero. As the work spread throughout courts and villages alike, among ordinary people, attention increasingly shifted from Tristan to Isolde. This work attempts to analyse samples of the various versions of Tristan and Isolde through the figure of the female protagonist. The synchronic and diachronic analysis pays particular attention to aspects related to eros and passion, as useful elements to reveal the broader theme of the status of women in the Middle Ages and its relationship with sexuality.

Tristan et Iseut to jedno z najsłynniejszych dzieł świeckiej literatury XII wieku. W pierwotnej formie powieść została pomyślana in parte hominum. Pierwsze edycje nosiły tytuł „Le Roman de Tristan”, a fabuła była artykułowana wokół postaci męskiego bohatera. W miarę jak dzieło rozprzestrzeniło się po dworach i wsiach, wśród zwykłych ludzi, uwaga coraz bardziej przeniosła się z Tristana na Izoldę. Ninijeszy artykuł stanowi próbą analizy różnych wersji Tristana i Izoldy poprzez postać bohaterki. Analiza synchroniczna i diachroniczna zwraca szczególną uwagę na aspekty związane z erosem i namiętnością, jako przydatne elementy do ujawnienia szerszego tematu statusu kobiet w średniowieczu i jego związku z seksualnością.