Etyka (w) codzienności wychowania – od nieuchronności do możliwości

Codzienność wychowania jako skrzyżowanie światów życia pedagoga i wychowanka, będąca wieloznaczną i zróżnicowaną, zmienną, bo tworzącą się, racjonalną i nieracjonalną et cetera, nie pozwala na „przycięcie” w rozmiarze uniwersalnym zasad i przewidywanych efektów etycznego działania. Jest placem gry między nieuchronnością i możliwością etycznego działania pedagogicznego. Tym samym w artykule została podważona zasadność tworzenia kodeksu etycznego jako „dokumentu” uprawomocniającego status profesji pedagoga. Towarzyszy temu przekonanie, że niezmiernie trudno wyważyć deontologię z poszanowaniem prawa pedagoga do autonomii podmiotowej, jak również z docenieniem przeżywania przez niego i wychowanka codzienności wychowania.

The The everyday reality of education as the crossroads intertwining the lifeworlds of the educator and pupil, being ambiguous and diverse, variable, because creating itself, rational and irrational, et cetera, does not allow for “trimming” in a universal dimension the principles and the expected effects of ethical action. It is a playing field between inevitability and the possibility of ethical pedagogical action. Thus, the article called into question the legitimacy of creating a code of ethics as a “document” validating the status of the profession of an educator. This is accompanied by the belief that it is extremely difficult to balance deontology with respecting the right of the educator to the personal autonomy, as well as the appreciation of his/her and the pupil's experiencing of the everyday reality of education.