Dziedzictwo pedagogiczne Janusza Korczaka

Celem opracowania było zaprezentowanie nadrzędnych idei określających dziedzictwo pedagogiczne Janusza Korczaka. Jego oryginalna twórczość literacka oraz koncepcja Nowego Wychowania dzieci i młodzieży łączą w sobie humanitaryzm, a także głęboką znajomość psychiki dziecięcej, z liryzmem, humorem oraz fantazją. Wśród przewodnich tez jego koncepcji można wyróżnić: szacunek do dziecka jako człowieka rozwijającego się poprzez własną aktywność, zasadę (praktykę) partnerstwa podmiotów w procesie wychowania, prawo wychowanka (podopiecznego) do opieki oraz odpowiedzialność społeczeństwa dorosłych za warunki jego życia, poszukiwanie syntezy wiedzy o dziecku, techniki działania pedagogicznego wpisujące się w konglomerat ogólnych założeń systemu opiekuńczo-wychowawczego oraz koncepcję wychowawcy (opiekuna, pedagoga) wynikającą z ogólnej postawy Korczaka wobec dziecka.

The aim of the study was to present main ideas describing pedagogical heritage of Janusz Korczak. Its original literary creativity and the concept of the New Upbringing of children and the youth link together humanity and the deep knowledge of the child’s psychology with lyricism, humor and fantasy. Some keynotes may be listed among his concepts: respect for a child as an individual developing by his own activity, the rule of cooperation of entities in the process of upbringing, the right of the ward to care and the responsibility of the society for his life conditions, gaining knowledge of a child, pedagogical techniques included in the care and educational system as well as the concept of the educator derived from the general Korczak’s attitude towards a child.