The changes in the structure of mineral raw materials needs in Poland between 2011−2015

An assessment of current demand for mineral raw materials in the domestic economy as well possibilities to satisfy the needs of the industry has been performed for the period 2011–2015 on the basis of estimated values and volumes of their consumption, as well as indices of the share of importation in the consumption and percentage of production sold abroad. Domestically consumed mineral raw materials have been assigned to groups corresponding to the main way of their usage, distinguishing: fuels, metallic, ceramic, chemical, construction, and others. Complementary to the presented demand-supply relations are trade balances of selected commodities. Analysis of available statistical data showed that the demand for substantial number of mineral raw materials in Poland has been met by imports and this probably will be continued in future. The reasons for Poland’s sustained import dependency of mineral raw materials is the lack or insufficient reserve base, as well as low quality of raw materials available from deposits occurring in the country. The exceptions are construction raw materials and some ceramic ones, as well minerals exported in significant qualities (e.g.: refined copper, silver, zinc, sulphur, lead raw materials, or selenium), for which it can be stated that their domestic supplies may fully satisfy the demand of the national economy. On the other hand, the scale of utilization of such fuels as hard coal and lignite, which represent very significant item in Poland’s total energy mix, may be greatly reduced in the light of EU directives aimed at restricted use of these fossil fuels. The possible alternative is development of the use of renewable energy sources, while in the case of metals - improved recycling of scrap and metal-bearing wastes.

Ocenę obecnych potrzeb surowcowych gospodarki krajowej oraz możliwości ich zaspokojenia przeprowadzono dla okresu 2011–2015 na podstawie analizy wielkości i wartości zużycia, a także wskaźnika udziału importu w zapotrzebowaniu oraz odsetka produkcji przeznaczanej na eksport. Poszczególne surowce mineralne będące przedmiotem krajowej konsumpcji przyporządkowano do grup odpowiadających ich głównemu kierunkowi użytkowania, wyróżniając surowce: energetyczne, metaliczne, ceramiczne, chemiczne, budowlane oraz inne. Uzupełnienie przedstawionych relacji popytowo-podażowych stanowią salda obrotów wybranymi surowcami mineralnymi. Analiza danych statystycznych wykazała, że zapotrzebowanie na znaczną część surowców mineralnych w Polsce jest i przypuszczalnie będzie musiało być zaspokajane importem. Powodem utrzymującego się uzależnienia od zagranicznych dostaw jest brak lub niewystarczająca baza zasobowa, a także niska jakość kopalin w złożach występujących na terenie kraju. Jedynie w przypadku większości surowców budowlanych i części ceramicznych, a także surowców stanowiących przedmiot znaczącej sprzedaży zagranicznej (np. miedź elektrolityczna, srebro, cynk, siarka, surowce ołowiu, czy selen), można stwierdzić, że ich rodzima podaż w pełni zaspokaja potrzeby krajowej gospodarki. Natomiast skala użytkowania surowców energetycznych, takich jak węgiel kamienny i brunatny, które zajmują istotną pozycję w tzw. miksie energetycznym Polski, w świetle unijnych dyrektyw zmierzających do ograniczania stosowania paliw stałych, może ulec ograniczeniu. Alternatywą jest rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii, a w przypadku metali – intensyfikacja recyklingu złomów i odpadów metalonośnych.