Żałoba, rozpacz, śmierć − analiza kazusu. Próba dookreślenia specyfiki pracy doradczo-filozoficznej

This article examines the principles and methodology of philosophical counseling, including a case study on the experience of mourning. The philosophical approach will be compared and contrasted with psychological therapy, focusing in particular on brief therapy and coaching as forms of therapy oriented towards personal development. The main purpose of this article is to highlight the specific human needs that philosophical counseling can satisfy. The author suggests that philosophical counselling provides values that are not available to the same extent in other forms of therapy discussed in the paper. The analysis presented is also indirectly focused on the skills required to practice philosophical counseling.

Przedstawione rozważania prezentują próbę namysłu nad zasadami i metodyką pracy doradczo-filozoficznej z uwzględnieniem kazusu z własnej praktyki, dotyczącego przeżywania żałoby. Podejście filozoficzne zostanie ukazane w porównaniu do pomocy psychologicznej, na przykładzie terapii krótkoterminowej, zorientowanej na rozwiązania, oraz coachingu jako formy pracy nakierowanej na rozwój. Głównym celem artykułu jest ukazanie specyficznych potrzeb, na które może odpowiedzieć doradztwo filozoficzne. W przekonaniu, że wnosi ono wartości, które nie są oferowane, przynajmniej w tym samym stopniu, w innych omawianych tu formach pracy. Prowadzona refleksja koncentruje się pośrednio również na kwestii wymagań kompetencyjnych, koniecznych w doradztwie filozoficznym.