Miejsce umów międzynarodowych w porządku prawnym Rzeczypospolitej Polskiej

Otwarcie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej na prawo międzynarodowe i procesy integracyjne wyraża się przede wszystkim w regulacjach rozdziału I zatytułowanego „Rzeczpospolita”, zawierającego normy dotyczące ustroju i podstawowych instytucji społeczeństwa i państwa. Oczywiście ważne zasady ustrojowe znajdują się również w innych rozdziałach Konstytucji, a także wynikają z interpretacji zawartych w niej przepisów. Właśnie Konstytucja z 1997 r. – po raz pierwszy w historii polskiego konstytucjonalizmu – szerzej podjęła tę problematykę, a w szczególności kwestię obecności prawa międzynarodowego w polskim porządku prawnym. Jest to – jak podkreśla m.in. L. Garlicki – problem o znacznym stopniu sporności na skalę światową. W rozdziale I polskiej Konstytucji, w art. 9, zapisano jedną z zasad o niewątpliwie fundamentalnym znaczeniu ustrojowym w państwie: „Rzeczpospolita Polska przestrzega wiążącego ją prawa międzynarodowego”. Spośród przepisów Konstytucji odnoszących się do prawa międzynarodowego, ten ma najbardziej ogólny charakter. Podkreślono w nim wobec społeczności międzynarodowej, że Polska jest państwem prawa także w stosunkach zewnętrznych. Zastosowano przy tym formułę szerszą niż zasada pacta sunt servanda z Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z roku 1969, gdyż mowa jest o całym prawie międzynarodowym, obejmującym także powszechnie uznane zasady prawa międzynarodowego oraz prawo zwyczajowe

Openness of Polish Republic Constitution for international law and integration processes is expressed mainly in regulations of the Ist chapter entitled ”the Republic”, including norms concerning the system and basic institutions of society and country. Obviously, important system principles can be found also in other chapters of the Constitution. They also result from interpretations of regulations included in it. The Constitution from 1997, for the first time in Polish constitutionalism, deals with those problematic aspects, and in particular with the issue of international law presence in the Polish legal order. As L. Garlicki emphasizes it is a problem of a considerable debatability on a world scale. In the first chapter of the the Polish Constitution in art. 9 we can find one of the rules that is of fundamental constitutional meaning in the state: “The Republic of Poland shall respect international law binding upon it”. It has the most general character among other rules referring to international law. It has been emphasized in it towards international society that Poland is a legal state also in respect of foreign relations. A clause that is wider in its sense than the principle pacta sunt servanda from Vienna Convention on Treaties Law from 1969, was applied because it covers the whole international law, including also commonly known principles of international law and common law.