Monasticism And Pleasure In The Mary Play From The N-Town Cycle

In The Mary Play, a late medieval English mystery play, young Virgin Mary is sent to the Temple in order to live her life in accordance to monastic values of humility and piety. However, on the very threshold she is visited by an angel who presents her with gifts of heavenly sustenance, which form and taste evoke in her sensual pleasures of great volume. This appears to not only contradict her previous pious statements, but also suggests sinful excess and overindulgence. The aim of this paper is to analyze the reasons why Mary’s response to the heavenly gifts can be perceived as sinful in the context of the medieval approach towards food and excess in consumption, as well as prove that Mary’s behaviour is actually a part of a valuable moral lesson in restraint and monastic values of charity and piety. The analysis of the play is supported by works of historians of medieval drama such as Peter Meredith and Stephen Spector, social historians of the Middle Ages, such as Roy Strong and James G. Clark, focusing on monastic life, food and attitude towards food, as well as the ideas, rules and realities governing life in a cloistered society as described in the Benedicti regula monachorum.

W późnośredniowiecznym angielskim misterium pt. The Mary Play, młoda Maryja zostaje wysłana do Świątyni, aby rozpocząć życie zgodne ze średniowiecznymi monastycznymi ideami pokory i pobożności. Po przekroczeniu progu Świątyni odwiedza ją anioł z darem w postaci manny, której wygląd jak i smak wywołują u Maryi uczucie zmysłowej, nie zaś duchowej przyjemności, co nie tylko zdaje się zaprzeczać jej wcześniejszym pobożnym deklaracjom, ale też sugeruje grzeszne nieumiarkowanie. Artykuł ma na celu ukazać przyczyny, dla których reakcja Maryi na niebiańskie podarunki może zostać uznana za grzeszną w kontekście średniowiecznych reguł monastycznych, jak i ogólnego stosunku do jedzenia oraz nieumiarkowanej konsumpcji w średniowiecznej Europie, oraz udowodnić, że mimo tych wątpliwości późniejsze zachowanie Maryi jest w rzeczywistości częścią moralnej lekcji na temat monastycznych cnót, takich jak powściągliwość, dobroczynność i pobożność. Analiza tekstu sztuki oraz argumentacja wspierana jest opracowaniami krytycznymi z historii dramatu średniowiecznego, pracami z zakresu badań nad historią średniowiecznego społeczeństwa, głównie Roya Stronga i Jamesa G. Clarka, oraz reguł związanych z realiami monastycznego życia opisanych w Benedicti regula monachorum.