Rodzina i płeć w krzywym zwierciadle tożsamości rodzaju

Podstawową intencją niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na iluzoryczną kondycję rodziny współczesnej. Paradoksalny tryb jej aktualnego funkcjonowania osadzono w perspektywie symbolicznego przejścia do późnej nowoczesności, a kategorią rozsadzającą zwarty monolit kierowanych wobec niej roszczeń uczyniono tożsamość rodzaju. Jej ponowoczesna konceptualizacja okazała się narzędziem bardzo sprawnie demistyfikującym bezradność modernistycznych metanarracji, eksponujących bezużyteczność natury, nauki oraz całego kompleksu znaczeń przypisywanych rodzinie w procesie ustanawiania obowiązującej definicji płci. Całość zaprezentowanych rozważań znajduje się zatem w stanie dość osobliwego „zawieszenia” pomiędzy w dalszym ciągu aktywnym dyktatem tradycji a coraz trudniejszą do przewidzenia logiką dnia doczesnego.