Domowe repozytoria. Strychy jako prywatne muzea pamięci

Artykuł, oparty na etnograficznych badaniach terenowych, podejmuje próbę analizy relacji pomiędzy materią oraz przestrzenią muzeum i domowych przechowalni, jakimi są strychy. Autorka rozważa zjawisko przechowywania niepotrzebnych z pozoru przedmiotów, a także zastanawia się, w jakim stopniu i na jakich płaszczyznach refleksja nad znaczeniem domowych przechowalni może być istotna z punktu widzenia muzealnika. Zasadniczą kwestią wskazującą na zbieżność pomiędzy owymi, pozornie różnymi przestrzeniami, jest funkcja gromadzonych w nich przedmiotów. Rzeczy te stanowią nośniki pamięci o przeszłości, konstytuując poczucie tożsamości i zakorzenienia w wymiarze narodowym, lokalnym, rodzinnym i jednostkowym.