Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Schriftner, Schriftler oder Schriftling? Personenbezeichnungen in einer ‚Wörterbaulehre‘ des ‚Vernunftsprachtums‘ um 1800

Tytuł:
Schriftner, Schriftler oder Schriftling? Personenbezeichnungen in einer ‚Wörterbaulehre‘ des ‚Vernunftsprachtums‘ um 1800
Schriftner, Schriftler or Schriftling? Personal Names in a ‘Word Formation Theory’ at the Time of the ‘Rationalization of the Language’ around 1800
Schriftner, Schriftler czy Schriftling? Nazwy osób w ‚Teorii słowotwórstwa’ w czasach próby ‚racjonalizacji języka’ około 1800 roku
Autorzy:
Seifert, Jan
Błachut, Edyta
Biszczanik, Marek
Data publikacji:
2020-05-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
morphology
word formation
language planning
rationalization
18th/19th century
morfologia
słowotwórstwo
planowanie języka
racjonalizacja
XVIII/XIX wiek
Morphologie
Wortbildung
Sprachplanung
Rationalisierung
18./19. Jh
Źródło:
Tendenzen in der deutschen Wortbildung – diachron und synchron. Band 2; 77-93
9788323543398
Język:
niemiecki
Prawa:
CC BY: Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 PL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Around 1800, several philologists and linguists complained about numerous exceptions and irregularities in German word formation. They made proposals for a rationally based modification of the morphological system. The present paper deals with the contributions of Johann Gottlieb Radlof; it presents his proposes of rationalization, exemplified by agent nouns. The underlying theoretical ideas are examined and it is considered how far the scheme meets the claim.

Około 1800 roku wielu filologów i lingwistów skarżyło się na liczne wyjątki i nieregularności w tworzeniu słów w języku niemieckim. Przedstawili więc własne propozycje racjonalnej modyfikacji systemu morfologicznego. Niniejszy artykuł dotyczy wkładu Johanna Gottlieba Radlofa; przedstawia jego propozycje racjonalizacji, których przykładem są tu nazwy wykonawców czynności. Artykuł bada i sprawdza, w jakim stopniu propozycja Radlofa spełnia postulowane wymagania.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies

Prześlij opinię

Twoje opinie są dla nas bardzo ważne i mogą być niezwykle pomocne w pokazaniu nam, gdzie możemy dokonać ulepszeń. Bylibyśmy bardzo wdzięczni za poświęcenie kilku chwil na wypełnienie krótkiego formularza.

Formularz