Urazy nerek – leczenie

The anatomical structure of urogenital system contributes to high risk of mechanical injuries. The group which is particularly exposed to renal injuries are young men doing sports, the injured of road accidents, victims of accidents in the house or at work. The authors present the medical and surgical treatment after renal injuries. There are blunt and penetrating renal injuries as well as a 5-level classification of kidney injuries according to a degree of injuries – AAST. This classification enables to perform a standardization of different patient groups to choose a proper therapy and to predict the results of treatment. The most of renal injuries involves the medical treatment. However, it is often needed the surgical intervention. The indications for surgical treatment are haemodynamic instability, necessity of surgical verification of concomitant injuries, expanding or throbbing perirenal haematoma confirmed in laparotomy, grade 5 injury. The patients with the serious renal injury should undertake necessary medical examinations to determine a range of injury and to undertake the appropriate treatment. Furthermore, the longterm medical controls are recommended. The contemporary treatment’s approaches, especially AAST scale, are going to medical treatment of blunt renal injuries. The injuries of 1–3 grade are usually treated conservatively and in case of grade 4 and 5, a surgical procedure is needed. Conservative treatment of grade 1–3 injuries does not relate to a risk of late complications. The renal-vascular injuries of 5 grade are treated as an absolute indication for exploratory surgery.

Budowa anatomiczna układu moczowo-płciowego naraża go na liczne urazy mechaniczne. Grupę szczególnie wysokiego ryzyka stanowią młodzi mężczyźni uprawiający sport, uczestnicy wypadków drogowych, ofiary wypadków w domu lub w miejscu pracy. Autorzy omawiają postępowanie zachowawcze i operacyjne po urazach nerek. Wyróżnia się urazy tępe i penetrujące oraz pięciostopniową klasyfikację urazów nerek według stopnia odniesionych obrażeń – AAST. Klasyfikacja ta pozwala na dokonanie pewnej standaryzacji różnych grup pacjentów i wyboru właściwej terapii oraz stwarza możliwość przewidywania wyników leczenia. Choć w przeważającej liczbie przypadków urazy nerek są leczone zachowawczo, dość często konieczna jest interwencja chirurgiczna. Wskazaniami do leczenia operacyjnego są: hemodynamiczna niestabilność, konieczność weryfikacji operacyjnej urazów towarzyszących, powiększający się lub pulsujący okołonerkowy krwiak stwierdzony podczas laparotomii, V stopień urazu. Pacjenci z poważnym urazem nerki powinni być poddawani niezbędnym badaniom kontrolnym w celu określenia zakresu urazu i wprowadzenia stosownego leczenia. Ponadto zaleca się im podjęcie kontroli długoterminowych. Współczesne algorytmy postępowania, zwłaszcza skala AAST, preferują zachowawcze leczenie tępych urazów nerek. Urazy I–III stopnia leczone są zwykle zachowawczo, w przypadku urazów IV i V stopnia wymagana jest eksploracja chirurgiczna. Leczenie zachowawcze urazów I–III stopnia nie niesie ze sobą ryzyka późnych powikłań. Urazy nerkowo-naczyniowe V stopnia są traktowane jako absolutne wskazanie do leczenia chirurgicznego.