UDZIAŁ HELENY RADLIŃSKIEJ W EUROPEJSKIM RUCHU SPOŁECZNO-PEDAGOGICZNYM (1918-1939)

W artykule został przedstawiony zarys międzynarodowej działalności, jaką Helena Radlińska (1879-1954), twórczyni polskiej pedagogiki społecznej, prowadzi na polu edukacyjno-społecznym w latach 1918 – 1939. Ukazane prace, ich zakres, kierunki i cele wiązały się z funkcjonowaniem największych ówczesnych europejskich central edukacyjnych, jak głównie: Międzynarodowe Kongresy Wychowania Moralnego w Londynie, Międzynarodowe Biuro Oświaty w Genewie, Międzynarodowa Liga Nowego Wychowania w Genewie, Związek Międzynarodowych Konferencji Oświaty Dorosłych w Anglii oraz Międzynarodowe Konferencje Służby Społecznej w Paryżu. Działalność ta, realizowana przez Radlińską z dużym zaangażowaniem i przez wiele lat, przynosi wiele ważnych osiągnięć społecznych i instytucjonalnych, teoretyczno-naukowych, metodologicznych i metodycznych. Na tej drodze wzbogaca się główne dzieło życia Radlińskiej – pedagogika społeczna, dyscyplina, która rozwój jednostki łączy z potrzebą inwestycji w socjalny i kulturalny wymiar ludzkiego życia.  Przedstawiona działalność Radlińskiej, a także innych działaczy oświatowych sprawia, że Warszawa tamtych czasów jest jednym z ważniejszych europejskich ośrodków międzynarodowej współpracy w dziedzinie szeroko rozumianej edukacji, oświaty, wychowania i pracy społecznej.

This paper discusses Helena Radlinska’s (1879-1954) international activity. Helena Radlińska was the initiator of social pedagogy in Poland but her activities abroad in 1918-1939 is not yet known. Her works, their scope, aims and directions were interconnected with the largest european centres of education: International Congress of Moral Education in London, International Office of Education in Geneva, International Leuge of New Socialization in Geneva, Association of International Conferences of Adult Education in England and International Conferences of Social Services in Paris. Her engagement for many years in these organizations led to multiple social and institutional achievements together with scientific, methodological and methodical developments. Along this route the main life achievement in Radlinska’s life- the development of a discipline of social pedaogogy, connects the development of individuals with insvestment in  social and cultural spehere of life. Radlinska’s activity makes Warsaw of her times one of the core places of international cooperation in the field of education, socialisation and social work.