Izraelskie ustawodawstwo antyterrorystyczne wobec zagrożeń XXI wieku

Państwo Izrael od czasu ogłoszenia niepodległości w  1948 r. zmaga się z  różnymi zagrożeniami. Początkowo miały one charakter przede wszystkim konwencjonalny i były związane z wrogim stosunkiem państw arabskich w regionie Bliskiego Wschodu (np. wojna o niepodległość w 1948 r., wojna na wyczerpanie w latach 1967-1970, wojna Jom Kipur w 1973 r.) lub wynikały z izraelskiego poczucia zagrożenia ze strony państw ościennych (kryzys sueski w 1956 r., wojna sześciodniowa w 1967 r.). Dzięki podpisaniu traktatów pokojowych z Egiptem (1979 r.) i Jordanią (1994 r.) Izrael odsunął i zminimalizował zagrożenia konwencjonalne. Bezpieczeństwu Izraela zagrażają również terroryzm i  działalność arabskich ugrupowań paramilitarnych. Te zjawiska towarzyszyły konfliktom na Bliskim Wschodzie już od lat 50. XX w. (m.in. ataki fedainów trwające od 1948 r. do kryzysu sueskiego). Działania nieregularne oraz ataki terrorystyczne zyskiwały na znaczeniu wraz ze spadkiem zagrożeń konwencjonalnych, umacnianiem się palestyńskich dążeń do uzyskania niepodległości i radykalizacją postaw. W Izrael są wymierzone również działania nieregularne o charakterze terrorystycznym inicjowane z zewnątrz. Jako przykład można podać Liban i działający w nim Hezbollah, a także ataki na izraelskich obywateli przebywających za granicą. Izrael podejmował różne kroki, które miały zapobiec działaniom nieregularnym i atakom terrorystycznym, poczynając od działań prewencyjnych i zatrzymywania podejrzanych, przez likwidowanie pojedynczych terrorystów (tzw. targeted killing), burzenie domów zamieszkiwanych przez terrorystów i ich rodziny, a kończąc na operacjach wojskowych (np. druga wojna libańska w 2006 r., operacja Płynny Ołów z lat 2008-2009, operacja Ochronny Brzeg w 2014 r.).

The aim of the article is to present objectives of the Israeli Counter-Terrorism Law passed in 2016. The author examines the way of defining and combating terrorism, and the penalty measures related to criminal activity linked with it. Thus, the author shows the Israeli authorities’ perception of threat connected with terrorism. The previous counter-terrorist law is compared with the new one to demonstrate the modification of the vision of security. The article seeks to answer the question what changes and views have been implemented by the new law. To achieve those aims the author used the comparison method and an analysis of the law and the securitization theory. It allowed to state that terrorism is still regarded by Israeli politicians as the main threat for the State of Israel and its citizens. The amended law allowed for the use of many emergency measures. Overall, it exhibits a hawkish stance towards combating terrorism of parties which amended the law.