Edukacja krajobrazowa dla ruralistyki

Artykuł zwraca uwagę na negatywne, społeczno-kulturowe konsekwencje utraty pospolitych i nieobjętych ochroną, wiejskich krajobrazów. Stawia tezę, że za regres wiejskiej specyfiki krajobrazu odpowiada także dysfunkcyjna wiedza zbiorowa. Celem badań było zatem wskazanie sposobów i środków, które pomogą pozbyć się ograniczeń społecznej świadomości krajobrazowej. Przeanalizowano treści edukacji akademickiej w dziedzinie projektowania ruralistycznego. Wskazano cechy procesu kształcenia, które sprzyjają degradacji wiejskiego krajobrazu. W rezultacie zaproponowano krajobrazowy sposób podejścia w ruralistyce oraz metody jego realizacji w procesie edukacji. Mają one sprzyjać poprawie jakości wiejskiego krajobrazu.

Article draws attention to the negative socio-cultural consequences of the loss of common and unprotected rural landscapes. The paper argues that dysfunctional social knowledge is one of the reasons for the rural landscape specificity’s regression. Therefore to identify ways and means that could help to remove restrictions of the social imagination of the landscape was the aim of the survey. As a consequence, the content of academic teaching in the field of rural design was analyzed. The characteristics of the learning process, which promote degradation of the rural landscape, were indicated. The result of the research suggests the landscape approach in rural planning and its implementation in the rural academic education. It will be conducive to improve the rural landscape quality.