Selection of promising walnut genotypes (Juglans regia L.) from Inner Anatolia

Turkey is one of the most important walnut producers in the world. The aim of this study to select superior walnut genotypes among the walnut seedling populations naturally grown in Gumushacikoy district of Amasya province located in Inner Anatolia between 2010–2011 years. In the study, a large number walnut genotypes in Inner Anatolia were screened according to selection criteria and after evaluation twenty promising walnut genotypes were selected as cultivar candidate among genotypes. The average fruit weights, kernel weights and kernel ratios were ranged from 8.93 to 13.92 g, 4.62 to 7.36 g and 47.80 to 58.98% among twenty promising walnut genotypes, respectively. Measurements of fruit dimensions showed that the average fruit length, width and heights were found between 42.80–29.97 mm; 25.73–34.77 mm and 28.86–33.85 mm, respectively. Considering 20 promising walnut selections, 11, 5 and 4 genotypes had been found protandry, protogyny and homogamy. The chemical analyses showed that protein, crude oil and ash contents of selected twenty walnut genotypes were between 13.75–19.69%; 44.08– 70.81% and 1.53–2.15%, respectively.

Turcja jest jednym z najważniejszych producentów orzecha włoskiego. Celem niniejszego opracowania jest wybór najlepszych genotypów orzecha spośród populacji sadzonek orzecha hodowanych w latach 2010–2011 w naturalnych warunkach w rejonie Gumushacikoy w prowincji Amasya położonej w środkowej Anatolii. Przebadano dużą liczbę genotypów orzecha w środkowej Anatolii według kryteriów selekcji. Po ocenie wybrano dwadzieścia obiecujących genotypów orzecha jako propozycje odmian. średnia waga owocu, waga jądra oraz proporcja jądra orzecha dwudziestu obiecujących genotypów orzecha wahaáy się odpowiednio w granicach 8,93–13,92 g, 4,62–7,36 g oraz 47,80–58,98%. Pomiary rozmiarów orzecha wykazały, że przeciętna długość, szerokość oraz wysokość wynosiły odpowiednio 42,80–29,97 mm; 25,73–34,77 mm oraz 28,86– –33,85 mm. Biorąc pod uwagę 20 obiecujących genotypów, 11, 5 oraz 4 genotyp zaliczono do protandrii, protoginii oraz homogamii. Analizy chemiczne wykazały, że zawartość białka, oleju oraz popiołu w wybranych dwudziestu genotypach orzecha włoskiego wynosiła odpowiednio między 13,75–19,69%, 44,08–70,81% oraz 1,53–2,15%.