Komunikacja interpersonalna – pomiędzy samotnością a kreatywnością

Komunikacja to jedna z najważniejszych i absolutnie podstawowych czynności, jakie zachodzą w indywidualnym organizmie ludzkim i w organizmie społecznym. Jeśli „zaglądniemy” do najważniejszego ludzkiego narządu, centrum sterowania, jakim jest mózg, to komunikacja neuronalna jest absolutną podstawą jego funkcjonowania. Takie fakty wewnątrzczłowiecze można mnożyć w nieskończoność. Na początku więc nie jest samotność, ale komunikacja intrapersonalna, w środku człowieka, która przemienia samotność w pragnienie komunikacji interpersonalnej. Całość tworzy pewien system, ciągle nakręcający się – bogate wnętrze, z bogatą komunikacją pragnie komunikować się przez to, co zewnętrzne, z drugą osobą, o podobnym bogactwie tego, co wewnętrzne i zewnętrzne. Konsekwencją jest znów powrót do swojego wnętrza, gdzie osoba przeżywa, ubogaca i wzmacnia pragnienie zwracania się ku drugim, stając się permanentnie bardziej kreatywną. Całość tych procesów jest bardzo bogata, złożona i ciągle nie do końca odkryta, dziś podległa też nowym presjom i trudnościom, szczególnie nadmiarowi bodźców. Pragnę zaprosić Szanownego Czytelnika do poszukiwania ciągle lepszej komunikacji z sobą, jako osobą, z drugimi jako osobami, aby samotność nasycona komunikacją intrapersonalną prowadziła do ciągle bogatszej komunikacji interpersonalnej, czyniąc człowieka bardziej kreatywnym, a całość aby tworzyła organizm ludzki, w którym permanentna komunikacja wznosi społeczeństwo ciągle na wyższe poziomy kreatywności i etyczności.

Communication is one of the most important and absolutely basic activities taking place in individual human bodies as well as in social organisms. If we “look into” the most important human organ – that is the brain – the neuron communication is an absolute basis of the brain activity. Such intrahuman facts can be multiplied. The beginning, therefore, is not loneliness but intrapersonal communication – inside the person – which transforms loneliness into a desire of interpersonal communication. The whole thing creates a certain system which is constantly growing – a rich inside, with its rich communication wants to communicate using what is outside with another person who possesses a similar richness of the inside and the outside. The consequence of this process is yet another comeback to one’s inside where a person experiences, enriches and reinforces his desire to turn to others and, therefore, he becomes permanently more creative. The entirety of these processes is very complex and not fully discovered; today it also experiences new pressures and difficulties, especially the excess of stimuli. I want to invite the Reader to search for better communication with oneself as a person and with others as persons, so that loneliness saturated with intrapersonal communication could lead to a richer interpersonal communication making an individual more creative and the whole to create a human organism, in which a permanent communication could elevate the society to higher levels of creativity and ethics.