Elektrownia siersza wodna (1913-1962)

Thermal power plant Siersza Wodna, put into operation in 1913, was the first district power plant in Galicia. Its main task was generation of electrical energy and its distribution to end clients. That feature differentiated Siersza Wodna from other company power plants the main task of which was to generate electricity for the company; distribution to external users was a secondary task. The plant was financed from Polish and Austrian resources and soon became the drive for the growth of western Lesser Poland. Its location, close to Galicia Mining company in Siersza, enabled combustion of coal dust and sludge which were difficult to sell. The plant’s initial capacity amounted to 2 x 2.5 MW. Later the capacity increased to 22.5 MW as the plant obtained more government permits and the electrification of the area advanced. At the beginning of 1920s, the plant was purchased by Siła i Światło (Power and Light Company). As part of the company, Siersza Wodna, among other power plants, was to constitute Krakow Electrification District. The outbreak of WWII thwarted these plans. After the war the company took active part in electrification of Krakow voivodship, nonetheless the wear and tear as well as the war damage prevented longer operation of the plant. It was shut down in 1962. An energy utility operates on the premises of former Siersza Wodna. Employess commenced work in the newly-constructed Siersza Power Plant. Siersza Wodna Power Plant significantly contributed to the electrification of western Little Poland as well as education of a large number of power engineers in the region.

Elektrownia cieplna Siersza Wodna uruchomiona w 1913 roku była pierwszą elektrownią okręgową Galicji. Jej głównym zadaniem była produkcja energii elektrycznej i zasilanie nią chętnych odbiorców. To właśnie różniło ją od elektrowni przyzakładowych, dla których głównym celem było zasilanie macierzystego zakładu, a dopiero później, w miarę posiadanych mocy, zasilanie innych odbiorców. Zbudowana przy udziale kapitału polskiego i austriackiego, została motorem rozwoju zachodniej Małopolski. Jej usytuowanie w bezpośrednim sąsiedztwie kopalni węgla „Galicyjskich Akcyjnych Zakładów Górniczych w Sierszy” pozwalało na spalanie miałów i mułów, na które kopalnia nie miała zbytu. Jej początkowa moc wynosiła 2 x 2,5 MW i przez lata w miarę uzyskiwania uprawnień rządowych, zwiększania terenu elektryfikowanego, wzrosła do 22,5 MW. Z początkiem lat 20. ubiegłego wieku została zakupiona przez koncern „Siła i Światło”. W ramach tej spółki miała być jedną z elektrowni tworzących Krakowski Okręg Elektryfikacyjny. Wybuch II wojny światowej pokrzyżował te plany. Po odzyskaniu niepodległości aktywnie uczestniczyła w elektryfikacji województwa krakowskiego. Zużycie wojenne i stan techniczny nie pozwolił jej na dłuższą pracę. Wyłączona została w 1962 roku. Na jej terenie funkcjonuje obecnie zakład energetyczny. Kadra elektrowni przeszła do budowanej wówczas Elektrowni Siersza. Elektrownia Siersza Wodna wniosła olbrzymi wkład w elektryfikację Małopolski Zachodniej i w utworzenie kadry energetyków tego regionu.