Obsignatio et depositio urzędowo otwartego testamentu w prawie rzymskim

Celem niniejszego artykułu jest wyjaśnienie końcowego etapu procedury otwarcia testamentu, w szczególności sposobów zabezpieczenia ponownie zamkniętego testamentu. Została w nim wyjaśniona czynność związana z ponownym opieczętowaniem testamentu, wskazano, na kim spoczywały obowiązki związane z jego opieczętowaniem i przechowaniem, a także podjęto próbę ustalenia miejsca przechowywania ponownie zamkniętego testamentu. Ustalono, że pieczęć na ponownie zamkniętym testamencie przykładał tylko urzędnik odpowiedzialny za przeprowadzenie procedury otwarcia, a gdy z powodu braku świadków sporządzenia testamentu testament został otwarty z udziałem nadzwyczajnych świadków otwarcia, był on pieczętowany także przez nich. Ponownie opieczętowany testament, o ile nie zachodziła potrzeba jego weryfikacji przez nieobecnych świadków, oddawano natychmiast w depozyt dziedzicowi, którego uważano za właściciela testamentu, albo przekazywano na przechowanie w archiwum świątynnym lub urzędowym.

The aim of this article is to explain the final stage of the procedure of opening of a testament, in particular, how the testament was protected once it was closed again. An action related to the resealing of a testament is explained, a person who was responsible for its sealing and storing is indicated, as well as an attempt is made to determine the location where the resealed testament was archived. It has been established that only the official responsible for carrying out the opening procedure would affix the seal to the once again closed testament, and if the testament was opened with the participation of extraordinary witnesses due to absence of witnesses of the testament making, it was also sealed by them. The resealed testament, if verification by absent witnesses was not needed, was immediately deposited with the heir who was considered the testament owner, or placed in the temple archive or the official archive for safekeeping.