Labour trafficking victim participation structures in the United States, Russia, and globally: Strategic implications

Using data from the Counter Trafficking Data Collabourative (CTDC; N = 9,900), we developed breakdowns of labour trafficking victims worldwide, for two countries (the USA and Russia), and by job category (e.g. ‘domestic worker’). These tables refer to the frequency with which each of nine victim types occur, based on their motivation to participate in a trafficking arrangement. For instance, ‘Tricked and Trapped’ comprises a large segment of US labour trafficking victims. Such victims willingly begin jobs, but are subsequently forced to continue. Based on attitude-behaviour and marketing theory, the intervention framework prescribes specific interventions for each victim type. These include ‘information sharing,’ ‘radical and moderate confrontation,’ ‘economic and noneconomic rewards,’ and more. The results of our study indicate that labour trafficking victims can vary substantially by region and job category. For instance, Russia’s highest percentage of labour trafficking victims hold construction jobs as ‘Enlightened Apostates’ (e.g. those tricked by a friend) while most US victims perform ‘unspecified’ work as ‘Trapped and Robbed’ (i.e. minors and coerced adults) victims. Thus, the interventions prescribed for them will vary.

Using data from the Counter Trafficking Data Collabourative (CTDC; N = 9,900), we developed breakdowns of labour trafficking victims worldwide, for two countries (the USA and Russia), and by job category (e.g. ‘domestic worker’). These tables refer to the frequency with which each of nine victim types occur, based on their motivation to participate in a trafficking arrangement. For instance, ‘Tricked and Trapped’ comprises a large segment of US labour trafficking victims. Such victims willingly begin jobs, but are subsequently forced to continue. Based on attitude-behaviour and marketing theory, the intervention framework prescribes specific interventions for each victim type. These include ‘information sharing,’ ‘radical and moderate confrontation,’ ‘economic and noneconomic rewards,’ and more. The results of our study indicate that labour trafficking victim types can vary substantially by region and job category. For instance, Russia’s highest percentage of labour trafficking victims hold construction jobs as ‘Enlightened Apostates’ (e.g. those tricked by a friend) while most US victims perform ‘unspecified’ work as ‘Trapped and Robbed’ (i.e. minors and coerced adults) victims. Thus, the interventions prescribed for them will vary.   Bazując na danych z Counter Trafficking Data Collaborative (CTDC, n=9.900) została opracowana charakterystyka ofiar handlu ludźmi do pracy przymusowej na poziomie globalnym, ponadto wykonano analizę dwóch krajów jako studiów przypadków (USA i Rosji), w tym uwzględniając podział na poszczególne kategorie zawodów (np. dla pracowników wykonujących prace domowe w prywatnych gospodarstwach). Charakterystyka ta (participation structures) odnosi się do częstotliwości, z jaką pojawia się każdy z dziewięciu typów ofiar w zestawieniu „Victim Intervention Marketing”. Na przykład ofiary zaliczone do grupy „oszukani i uwięzieni” stanowią dużą część ofiar pracy przymusowej w Stanach Zjednoczonych. Są to osoby, które rozpoczęły pracę dobrowolnie, po czym zostały zmuszone, by ją kontynuować. W oparciu o teorię postaw-zachowań oraz teorię marketingu został opracowany model interwencji dla każdego typu ofiar pracy przymusowej. Obejmuje on takie płaszczyzny, jak m.in.: wymianę informacji, konfrontację frontalną lub umiarkowaną, analizę korzyści ekonomicznych i pozaekonomicznych. Wyniki przeprowadzonego badania pokazują, że struktura udziału ofiar pracy przymusowej może się znacznie różnić w zależności od regionu oraz kategorii zawodów. Przykładowo największy odsetek takich ofiar w Rosji stanowią osoby wykonujące prace budowlane jako tzw. „oświeceni odstępcy”, czyli osoby które zostały oszukane przez znajomego. Z kolei w USA większość ofiar wykonuje proste prace i wpisuje się w kategorię osób „uwięzionych i okradzionych” (są to np. osoby niepełnoletnie lub osoby dorosłe, które zostały do tego zmuszone). Dlatego też interwencje podejmowane wobec każdej z tych grup muszą się od siebie różnić.