Norma przekroczona! Upolitycznienie pracy w latach 50. XX w.

Postrzeganie pracy jako więziotwórczej i kulturotwórczej aktywności człowieka jest trudne do pogodzenia z wymogami wydajności, przestrzegania terminów, racjonalizacją pracy i jej ideologicznym obciążeniem, preferowanym w latach 50 XX w. Społeczno-kulturowy kontekst wykonywania pracy generuje cele pracy, jej postrzeganie i rodzaj zaangażowania wykonawców, co ówcześnie wyrażało się między innymi w zobowiązaniach co do wysokości norm. Norma pracy, rozumiana jako wyznaczony arbitralnie standard, jawi się jako efekt denaturalizacji pracy oraz jako narzędzie oceny i hierarchizowania pracowników. W konsekwencji w latach 50. XX w. ukształtowały się następujące style pracy: 1) przekraczanie norm za wszelką cenę, 2) omijanie norm (wydajności) – ustalanie takich zasad pracy, by je wykonać dla nich samych, 3) lekceważenie tych norm.

It seems hard to reconcile labor as a human activity, unifying the paid workforce and promoting culture simultaneously, with the exigencies of producing surplus value, meeting the deadlines, rationalization of workflow and the ideological dimension it was charged with in the nineteen-fifties. The sociocultural context of labor generates objectives to achieve and demands a certain degree of commitment from the part of the laborer, which, in the period under investigation, found its expression in the mandatory planned production target. This norm, rather arbitrarily fixed, turns out as the result of a particular denaturalization of the act of labor and an implement for gauging and classifying the laborers. Hence during the nineteenfifties the following ways of work emerged: 1) an attempt to exceed the planned target at all costs; 2) circumvention of the job norm (productivity) by fixing own standard operation procedures and working according to their exigencies; 3) complete disregard of the norm .