Optymalizacja kolejności zleceń produkcyjnych ze względu na minimalną sumę opóźnień

W artykule rozważany jest problem ustalania kolejności wprowadzania zleceń do produkcji w dynamicznym środowisku produkcyjnym. Przyjęto założenie, że możliwe jest dodawanie kolejnych zleceń produkcyjnych w trakcie pracy systemu wytwórczego. Zaproponowano nową metodę wyznaczania takiej kolejności zleceń, która jest optymalna ze względu na minimalną sumę opóźnień. Metoda ta daje lepsze rozwiązania niż metoda minimalnego terminu realizacji, czasu obróbki, czy zapasu czasu.

According to the prevailing marketing trend that seeks to fulfil the customer's needs in their entirety, timely execution of production orders became the main criterion for evaluation of the quality of the company's performance. One way of achieving this aim is a proper planning of technological processes and a proper arrangement of production orders to be executed. This paper investigates the issue of sequencing the production orders in a dynamic manufacturing environment. It is assumed that it is possible to add further production orders while the manufacturing system is in operation. A new method for determining the sequence of production orders is proposed; the method is optimal with regard to minimizing the sum of tardiness. The algorithm designed allows deciding whether the base sequence, determined by the minimum deadline calculation, is optimal with regard to minimizing the sum of tardiness. Otherwise, a new sequence of production orders that is optimal in terms of minimizing the sum of tardiness is determined. The method yields better results than the method of minimum deadline, machining time, or time reserve.