Ewaluacja w procesie tworzenia i realizacji polityki naukowej i innowacyjnej

Ewaluacja to przedmiot wielu badań i opracowań. Celem tej książki jest pokazanie, w świetle badań publicznej polityki naukowej i innowacyjnej oraz badań dla tej polityki, jaką funkcję pełni współcześnie ewaluacja w procesie jej realizacji, jakie przynosi korzyści oraz jakie generuje zagrożenia dla rozwoju nauki i innowacji, a także czym mogłaby być. Autorzy bazują na studiach literatury oraz analizie źródeł wtórnych – głównie dokumentów związanych z badanymi politykami i stosowanymi systemami oraz narzędziami ich ewaluacji. Wykorzystują też własne obserwacje poczynione w okresach pracy nad przygotowywaniem bądź realizacją polityki naukowej i innowacyjnej. Autorzy podkreślają, że dobrze realizowana ewaluacja pozwala na rzetelne monitorowanie i ocenę kluczowych polityk i programów, wykorzystanie wyników oceny do ich rozwoju i doskonalenia (również w trakcie ich realizacji w celu bieżącej korekty) oraz zapewnienia transparentności, jak również wzmacniania zaufania głównych interesariuszy systemu badań i innowacji i konsekwentne jej realizowanie aż do wdrożenia badań w postaci innowacji, odpowiednie gromadzenie i przetwarzanie danych (duże znaczenie ma czas i przesunięcie czasowe pomiędzy momentem powstania danych, ich analizą i wykorzystaniem), transparentność i kompletność raportów z monitorowania i ewaluacji. Zauważają przy tym, że ewaluacja stanowi jednocześnie duże zagrożenie dla jakości badań oraz rozwoju nauki i innowacji, a także znacząco zmienia styl pracy i status zawodowy badaczy. Autorzy mają nadzieję pobudzić szerszą dyskusję nad ewaluacją polityki naukowej i innowacyjnej oraz zmianami podejścia do ewaluacji w nauce i konsekwencjami, które te zmiany wywołują