Prawosławne duszpasterstwo wojskowe w okresie międzywojennym i w trakcie II wojny światowej

Powyższy artykuł prezentuje w zarysie trudny okres rozwoju Prawosławia na terenie II Rzeczypospolitej, czyli lata 1918-1945. Problemy z uksztaltowaniem jednoznacznej myśli państwowej, ustalenie profilu konfesyjnego czy wreszcie tragedia II wojny światowej ukazywały już wcześniej istniejące problemy bądź ewokowały nowe. Naturalna skłonność do kultywowania tradycji chrześcijaństwa zachodniego na ziemiach polskich musiała wreszcie ustąpić powojennym uwarunkowaniom programu ateistycznego, gdy wojsko stanęło na straży wierności narzuconym treściom traktatowym, by strzec wolności w jej nowych semantycznie ograniczeniach.

This article above is to outline the difficult period Orthodoxy development in the Second Polish Republic, i.e. the years 1918-1945. Problems with shaping an unambiguous state thought, establishing a confessional profile, or finally the World War II tragedy augmented already existing problems or evoked new ones. The natural inclination to cultivate the tradition of Western Christianity in Poland had to give way to the post-war conditions of the atheistic program, when the army had to uphold its fidelity to the provisions of the treaties and guard freedom in its new semantic restrictions.