Backpackerzy z pokolenia milenialsów o ryzyku związanym z podróżowaniem: ujęcie typologiczne

Na potrzeby niniejszego artykułu analizie poznawczej poddano kategoryzację ryzyka wpisanego w doświadczenia podróżnicze backpackerów z pokolenia milenialsów. Podjęto także próbę jego usystematyzowania na bazie poznawczych, a także emocjonalnych wyróżników przedstawionych przez respondentów. Badania przeprowadzono w latach 2018–2020. W celu pozyskania respondentów posłużono się nielosowym doborem próby, zwanym metodą kuli śnieżnej (ang. snowball sampling). Badaniami objęto 409 backpackerów z pokolenia polskich milenialsów. Przeprowadzono z nimi pogłębione wywiady online, z których następnie wyodrębniono klucze kodowe, przypisano je bardziej znaczącym kategoriom oraz dookreślono zakresy tematyczne. Analiza zebranego materiału jakościowego posłużyła do podjęcia próby typologii ryzyka związanego z backpackingiem milenialsów i pozwoliła na wyodrębnienie pięciu jego zakodowanych kategorii. Pierwsza zawiera się w backpackerskiej postawie wobec podróży. Druga wpisana jest w poszukiwanie autonomii i niezależności. Trzecia (kalkulacja selektywna) wynika z zachowań adaptacyjnych, związanych z rachunkiem zysków i strat. Czwarta kategoria jest powiązana z potrzebami emocjonalnymi backpackerów i poszukiwaniem wrażeń. Z kolei ostatnia wiąże ryzyko z warunkami środowiskowymi oraz cechami kulturowymi obszaru recepcyjnego. Usystematyzowanie typologiczne ryzyka w backpackingu pozwala zrozumieć potrzeby tej grupy osób podróżujących i dostosować świadczone usługi do wymagań konkretnego pokolenia.