Argentine tango in the rehabilitation of patients with Parkinson’s disease

Parkinson’s disease (PD) is a progressive, neurodegenerative disease leading to disability. Parkinson’s disease causes the occurrence of movement disorders, such as bradykinesia, hipokinesia, rigidity, tremor, postural instability, gait disorders and falls as well as non-motor symptoms. Rehabilitation is an important part of treatment in Parkinson’s disease and the Argentine tango is one of the suggested, more attractive forms of physical activity. The aim of the study is to present the effects and possibilities of using the Argentine tango in the rehabilitation of patients with Parkinson’s disease on the basis of the overviewed literature. A review of literature was conducted. The MEDLINE (PubMed) database was searched using the key words: “tango” and “Parkinson’s disease”. The study was based on titles and abstracts, and then on full texts, original papers with and without control groups as well as case studies. Ten out of twelve publications were included in the analysis. Most studies evaluating the effects of Argentine tango dancing were performed in patients with mild to moderate Parkinson’s disease severity. Long-term as well as short, intensive tango dancing programs were used. One of the studies compared the effects of Argentine tango dancing to the effects of waltz and foxtrot dancing. One paper compared partnered to individual tango dancing. Studies indicate that the Argentine tango decreases the severity of Parkinson’s disease symptoms and improves: balance, gait, spatial cognition, everyday activities as well as social integration and participation in patients with Parkinson’s disease. The Argentine tango can be an attractive, useful and effective form of rehabilitation in Parkinson’s disease. Cite this article as: Stożek J., Pustułka-Piwnik U., Curyło M. Argentine tango in rehabilitation of patients with Parkinson’s disease. Med Rehabil 2016; 20(1): 33-38.

Wstęp: Choroba Parkinsona (PD) jest postępującą chorobą neurodegeneracyjną, która prowadzi do niesprawności. W przebiegu PD występują zaburzenia ruchowe, m.in. bradykinezja, hipokineza, sztywność mięśni, drżenie, niestabilność postawy, zaburzenia chodu i upadki oraz objawy pozaruchowe. Rehabilitacja jest istotnym elementem leczenia w chorobie Parkinsona, a jedną z proponowanych atrakcyjnych form aktywności ruchowej jest tango argentyńskie. Celem pracy jest przedstawienie efektów i możliwości zastosowania tanga argentyńskiego w rehabilitacji chorych na chorobę Parkinsona na podstawie piśmiennictwa. Metody: Przegląd piśmiennictwa. Źródła informacji: Przeszukiwano bazę danych MEDLINE (PubMed), stosując słowa kluczowe: „tango” i „Parkinson’s disease”. Wybór badań: Na podstawie tytułów, a następnie streszczeń i pełnych tekstów publikacji, do analizy włączano prace oryginalne z grupą kontrolną i bez oraz studium przypadku. Wyniki: Spośród 12 odnalezionych prac 10 włączono do analizy. Większość badań dotyczących oceny efektów tańczenia tanga argentyńskiego przeprowadzono u pacjentów z niewielkim i umiarkowanym nasileniem choroby Parkinsona. Stosowano zarówno długotrwałe, jak i krótkie, intensywne programy tańczenia tanga. W jednej z prac porównano efekty tańczenia tanga argentyńskiego z wynikami tańczenia walca i fokstrota, a w kolejnej tańczenie tanga w parze i bez. Badania wskazują, że tango argentyńskie poprawia wyniki oceny nasilenia choroby, równowagę, chód, postrzeganie przestrzenne, jakość życia i codzienną aktywność oraz integrację społeczną i partycypację u pacjentów z chorobą Parkinsona. Wnioski: Tango argentyńskie może być atrakcyjną, przydatną i skuteczną formą usprawniania pacjentów z chorobą Parkinsona.