Niniejszy artykuł zawiera się w nurcie psychologii egzystencjalnej, która każdego człowieka traktuje indywidualnie, jako kogoś wyjątkowego. Można wyróżnić wiele aspektów cierpienia. Ten artykuł odnosi się do badań osób (mężczyzn) konsekrowanych, co jest szczególnie istotne, gdyż w aspekcie psychologiczno-pedagogicznym starano się ukazać, że Bóg jest większy niż cierpienie i większy niż stereotypy, a do życia konsekrowanego, jako Księża diecezjalni czy zakonnicy, są predysponowani ludzie, którzy mają powołanie, bez względu na swoje pochodzenie i wychowanie. Z badań tych wynika, że cierpienie w połączeniu z odniesieniem do wartości religijnych i miłością przyjacielską oraz miłością do Boga wpływa pozytywnie na dojrzałość osoby. Cierpienie uszlachetnia przez miłość, a związek cierpienia z dojrzałością zależy od przyjętego rozumienia dojrzałości, ponieważ cierpienie prowadzi do dojrzałości charakteru lub/i dojrzałości emocjonalnej lub/i dojrzałości osobowości. Poprzez badania empiryczne ukazano doskonalący wpływ cierpienia psychicznego. Ukazano empirycznie, że osoby konsekrowane, które przeżyły wiele cierpień, potrafią być bardzo dojrzałymi ludźmi, rozumieją siebie i innych, są wrażliwe, wybierają wartości zgodne z nauką Kościoła, mają dojrzałą perspektywę wpływu cierpienia na własne życie i głębszą samoświadomość. W wyniku analizy przeprowadzonych badań okazało się, że to, co sprawia, że osoby, które wiele cierpiały, są bardziej dojrzałe od niecierpiących, to skupienie się na Bogu oraz spotkanie w życiu wzoru w przyjacielu. Ten empiryczny fakt doskonale potwierdza związek, że cierpienie, w połączeniu z pozytywną postawą wobec Boga oraz z posiadaniem przyjaciela, uszlachetnia i prowadzi do dojrzałości. Badanie osoby, które cierpiały, pokazały, że cierpienie (połączone z wiarą) powoduje dojrzałość charakteru. Tylko badani cierpiący mają wysoko dojrzały charakter, a o dojrzałości każdej osoby ostatecznie decyduje wiara, zdolność do przebaczania i przyjaźni. Dojrzałość charakteru występuje u tych najbardziej cierpiących, ale równocześnie nie zawsze występuje u nich dojrzałość osobowości i emocjonalna. Artykuł kończy dyskusja, zawierająca pedagogiczne przesłanie, poszerzające wnioski z przeprowadzonych badań o aspekty wychowawcze.
This article is written consistent with a stream of existential psychology that every person treats individually, each as someone special. You can highlight many aspects of suffering. This article refers to the study of people (men) consecrated, which is particularly important, because in terms of psycho-pedagogical approach it is attempted to show that God is greater than the suffering, and bigger than stereotypes, and that to the consecrated life as diocesan priests or monks are predisposed people who have a vocation, regardless of their background and upbringing. The research shows that suffering in combination with a reference to religious values and the friendly love and love of God has a positive effect on the maturity of the person. Suffering ennobles through love and relationship of the suffering to the maturity depends on the accepted understanding of maturity, because suffering leads to maturity of character and/or emotional maturity and/or maturity of personality. Through empirical studies it was revealed the perfecting impact of psychological distress. It was shown empirically that the consecrated persons who have survived much suffering can be very mature people, understanding themselves and others, are very sensitive, select the value in accordance with the teachings of the Church, have a mature perspective of the impact of suffering on their own lives and deeper self- awareness. As a result of the analysis of the research, it turned out, what makes people who were suffering a lot that they are more mature than urgent, is to focus on God, and the meeting in the life pattern friend. This empirical fact confirms the excellent relationship that suffering, combined with a positive attitude towards God, and in combination with the possession of a Friend, refines and leads to maturity. The subjects – people who have suffered showed that the suffering (in conjunction with faith) will cause mature character, at least moderately. Not suffering respondents always have immature character. Maturity character occurs in those who were the most suffering but not always at the same time they have a personality and emotional maturity. The article concludes with a discussion that contains educational message, broadening the conclusions of the study on the educational aspects.
