Modeling electromagnetic nanostructures and experimenting with nanoelectric elements to form periodic structures

We discuss the numerical modeling of electromagnetic, carbon-based periodic structures, including graphene, graphane, graphite, and graphyne. The materials are suitable for sub-micron sensors, electric lines, and other applications, such as those within biomedicine,photonics, nano-and optoelectronics; in addition to these domains and branches, the applicability extends into, for example, microscopic solutions for modern SMART elements. The proposed classic and hybrid numerical models are based on analyzing a periodic structure with a high repeatability, and they exploitthe concept of a carbon structure having its fundamental dimension in nanometers. The models can simulate harmonic and transient processes;are capable of evaluating the actual random motion of an electric charge as a source of spurious signals; and consider the parameters of harmonic signal propagation along the structure. The results obtained from the analysis are utilizable for the design of sensing devices based on carbon periodic structures andwere employed in experiments with a plasma generator.The aim is to provide a broader overview of specialized nanostructural modeling, or, more concretely, to outline a model utilizable in evaluating the propagation of a signal along a structure’s surface.

W artykule omówiony został procesnumerycznegomodelowaniaelektromagnetycznych, węglowych struktur okresowych, w tym grafenu, grafanu, grafitu i grafinu. Materiały te nadają się do czujników submikronowych, przewodów elektrycznych i innych zastosowań, takich jak biomedycyna, fotonika, nano-i optoelektronika.Oprócz tych dziedzin i gałęzi przemysłu, zastosowanie materiałów pokrywa się także na przykład z mikroskopijnymirozwiązaniamidla nowoczesnych elementów SMART. Proponowane klasyczne i hybrydowe modele numeryczneopierają się na analizie okresowej struktury o wysokiej powtarzalności i wykorzystują koncepcję struktury węglowej o podstawowym wymiarze w nanometrach. Modele mogą symulować procesy harmoniczne i przejściowe,potrafią ocenić rzeczywisty losowy ruch ładunku elektrycznego jako źródła fałszywych sygnałówi uwzględniająparametry propagacji sygnału harmonicznego wzdłuż konstrukcji. Rezultaty uzyskane w wyniku analizy można wykorzystać do projektowania czujników opartych na węglowych strukturach okresowych oraz do eksperymentów z generatorem plazmy. Celem jest zapewnienie szerszego przeglądu specjalistycznego modelowania nanostrukturalnego lub, bardziej konkretnie, zarysumodelu nadającego się do oceny propagacji sygnału wzdłuż powierzchnistruktury.