Carbon Footprint and Water Footprint of Cashmere Fabrics

Given the serious problems of climate change, water shortage and water pollution, researchers have paid increasing attention to the concepts of the carbon footprint and water footprint as useful indices to quantify and evaluate the environmental impacts of the textile industry. In this study, assessment of the carbon footprints and water footprints of ten kinds of cashmere fabrics was conducted based on the PAS 2050 specification, the Water Footprint Network approach and the ISO 14046 standard. The results showed that knitted cashmere fabrics had a greater carbon footprint than woven cashmere fabrics. Contrarily, woven cashmere fabrics had a greater water footprint than knitted cashmere fabrics. The blue water footprint, grey water footprint and water scarcity footprint of combed sliver dyed woven cashmere fabric were the largest among the ten kinds of cashmere fabrics. The main pollutants that caused the grey water footprints of cashmere fabrics were total phosphorus (TP), chlorine dioxide, hexavalent chromium (Cr (VI)) and sulfide. The leading contributors to the water eutrophication footprint were total nitrogen, ammonia nitrogen, chemical oxygen demand and TP. These typical pollutants contributed 39% ~ 48%, 23% ~ 28%, 12% ~ 24% and 12% ~ 14% to each cashmere product’s water eutrophication footprint, respectively. The leading contributors to the water ecotoxicity footprint were aniline, Cr (VI) and absorbable organic halogens discharged in the dyeing and finishing process.

Biorąc pod uwagę poważne problemy związane ze zmianą klimatu, niedoborem i zanieczyszczeniem wody, naukowcy zwracają coraz większą uwagę na koncepcje śladu węglowego i śladu wodnego jako użytecznych wskaźników do ilościowego określenia i oceny wpływu przemysłu włókienniczego na środowisko. W pracy dokonano oceny śladów węglowych i wodnych dziesięciu rodzajów tkanin kaszmirowych w oparciu o specyfikację PAS 2050, podejście Water Footprint Network oraz normę ISO 14046. Wyniki pokazały, że dzianiny kaszmirowe miały większy ślad węglowy, niż tkaniny kaszmirowe. Natomiast, tkaniny kaszmirowe miały większy ślad wodny niż dzianiny kaszmirowe. Ślad wody niebieskiej, ślad wody szarej i ślad niedoboru wody czesanej tkaniny kaszmirowej barwionej na kolor srebrny były największe wśród dziesięciu rodzajów tkanin kaszmirowych. Głównymi zanieczyszczeniami, które powodowały ślady szarej wody na tkaninach kaszmirowych, były fosfor całkowity (TP), dwutlenek chloru, chrom sześciowartościowy (Cr (VI)) oraz siarczki. Głównymi czynnikami przyczyniającymi się do śladu eutrofizacji wody były azot całkowity, azot amonowy, chemiczne zapotrzebowanie na tlen i TP. Te typowe zanieczyszczenia przyczyniły się odpowiednio 39% ~ 48%, 23% ~ 28%, 12% ~ 24% i 12% ~ 14% do śladu eutrofizacji wody każdego produktu z kaszmiru. Głównymi czynnikami wpływającymi na ślad ekotoksyczności wody były anilina, Cr (VI) i absorbowalne halogenki organiczne uwalniane w procesie barwienia i wykańczania.