Instrumenty finansowe w ekonomii społecznej wobec kryzysu związanego z pandemią COVID-19

Sektor ekonomii społecznej to istotny obszar realizacji polityki publicznej w zakresie pomocy społecznej i rynku pracy. Podmioty ekonomii społecznej mają do dyspozycji instrumenty publicznego wsparcia finansowego, w tym zwrotnego, umożliwiające im rozwój i realizację celów gospodarczych i społecznych. W okresie pandemii COVID-19 otrzymały nowe instrumenty wspierające o wyjątkowym charakterze na tle dotychczasowych rozwiązań. Istotnym zagadnieniem jest elastyczność reagowania polityki publicznej oraz umiejętność wspólnego - władzy publicznej wraz ze środowiskiem interesariuszy non-profit - wypracowania i wdrożenia wsparcia, by uchronić ten wrażliwy na kryzysy gospodarcze sektor przed konsekwencjami związanymi z ograniczeniami funkcjonowania podczas pandemii COVID-19. Przedsiębiorstwo społeczne, czy też szerzej przedsiębiorczość społeczna, to z pewnością jedne z najbardziej fascynujących innowacji ostatnich dekad, ciągle wymykające się satysfakcjonującemu teoretycznie wyjaśnieniu.

The social economy sector is an important area of public policy implementation in social assistance and the labor market. Social economy entities have instruments of public financial support at their disposal, including returnable ones, enabling them to develop and achieve economic and social goals. During the COVID-19 pandemic, they received new support instruments of a unique nature compared to the existing solutions. An important issue is the flexibility of public policy responses and the ability to jointly - the public authority and the non-profit stakeholder community - to develop and implement support to protect this sector, which is sensitive to economic crises resulting from the consequences of operating restrictions during the COVID-19 pandemic. The social enterprise, or more broadly social entrepreneurship, is certainly one of the most fascinating innovations of recent decades, still eluding theoretically satisfactory explanation.