The Normative Aspect in the Contemporary Understanding of Spirituality

In today’s world, the concept of spirituality – which is more and more complex – has attracted a great deal of interest. As first named and developed in the Roman Catholic context, it now has become universal and nearly all-embracing. Today, not all current conceptions of spirituality are grounded in, or linked to religion. The Western thought has been dealing with it for some time now and the Polish academic milieu is likely to follow suit. Thus helping people mature in their spirituality has become far more demanding than it used to be in the past when one could refer to a set of guidelines, prescriptions or commandments developed within traditional religions. In this paper, we try to describe various concepts of spirituality and analyze some universal theoretical and empirically-based proposals of assessing when someone’s spiritual growth is healthy and when it is not.

W dzisiejszym świecie pojęcie duchowości budzi ożywione zainteresowanie, a jednocześnie stało się bardzo niejasne. Początkowo rozwinięte w kontekście rzymskokatolickim, obecnie stało się bardziej uniwersalne oraz inkluzywne. Nie wszystkie obecne koncepcje duchowości są powiązane z religią. Tendencja ta jest wyraźnie widoczna w świecie zachodnim, jednak najprawdopodobniej utoruje sobie również drogę do polskiego środowiska. Ta sytuacja sprawia, że pomaganie ludziom w dojrzewaniu duchowym jest o wiele bardziej wymagające niż w przeszłości, kiedy można było odwoływać się do zestawu wytycznych, przykazań lub zaleceń pochodzących z religii. W tym artykule staramy się opisać różne koncepcje duchowości, a także przeanalizować niektóre uniwersalne teoretyczne i empiryczne propozycje oceny tego, kiedy wzrost duchowy jest zdrowy, a kiedy duchowość nie prowadzi ku dojrzałości w człowieczeństwie.