Tadeusza Lewowickiego pedagogiczny projekt wielokulturowości w kontekście pytań o Conditio Humana

The presented article is the continuation of my research on Tadeusz Lewowicki’s pedagogical thought. Earlier, I focused on recognizing the concept of a human being and how it exists in T. Lewowicki’s scientific work as a pedagogical reflection. In this text, I make an attempt to embed pedagogical thoughts on a human being in the context of Tadeusz Lewowicki’s reflections on multiculturalism. My aim is to retry to recognize a human being (in the political project of multiculturalism) through questions about Conditio Humana. The context is provided by Hanna Arendt’s selected reflections on human condition as something closely (un)related to a human being and politics. The text is composed of three parts: the first introduces the issue of multiculturalism which is always a creation of a human being and politics; the second part concerns the influence of politics on “human life” (I have already used some motifs earlier, but without recalling them it is impossible to write about “human life” which in Lewowicki’s pedagogy is the condition for the emergence of a human being); the third, and the final part of the article is devoted to the need to ask questions about Conditio Humana as a pedagogical imperative of Professor Lewowicki’s project of multiculturalism.

Prezentowany artykuł jest kontynuacją moich badań nad pedagogiczną myślą Tadeusza Lewowickiego. Wcześniej skupiłam się na rozpoznaniu idei człowieka i tego, jak ona istnieje w naukowej twórczości Profesora jako pedagogiczna refleksja. W niniejszym tekście podejmuję próbę osadzania pedagogicznej refleksji o człowieku w kontekście rozważań Tadeusza Lewowickiego o/ nad wielokulturowością. Moim celem jest ponowna próba rozpoznania człowieka (w politycznym projekcie wielokulturowości) poprzez pytania o Conditio Humana. Kontekstem są tu wybrane rozważania Hannah Arendt o kondycji ludzkiej jako czymś, co jest ścisłym (nie)powiązaniem człowieka i polityki. Tekst składa się z trzech części: pierwsza wprowadza w zagadnienie wielokulturowości, która jest zawsze dziełem człowieka i polityki; druga – dotyczy wpływu polityki na „życie ludzkie” (niektóre wątki, zostały już przeze mnie poruszone wcześniej, ale bez ich przywołania nie sposób pisać o „życiu ludzi”, które w pedagogice Lewowickiego jest warunkiem wyłonienia się człowieka); trzecia, ostatnia część artykułu, poświęcona jest potrzebie stawiania pytań o Conditio Humana, jako pedagogicznym imperatywie projektu wielokulturowości Profesora Lewowickiego.