Nowodziennikarskie eksperymenty z formą reportażu podróżniczego. Kazus białej gorączki Jacka Hugo-Badera

Celem niniejszego artykułu jest omówienie Białej gorączki Jacka Hugo‑Badera, którą uznać można za tekst wpisujący się w ramy tak zwanego nowego dziennikarstwa. Analizy pokazują, że nakreślony w tomie obraz Rosji zostaje przez dziennikarza przedstawiony na wzór powieści drogi, upodabniającej się w wielu miejscach do dziennikarstwa gonzo. Reportaż podróżniczy dowartościowuje wrażenia i opinie autora, wchodzi w dialog z czytelnikiem i poszukuje źródeł inspiracji w języku i formie gatunków fikcjonalnych. Dziennikarz‑podróżnik eksponuje liczne ograniczenia reportażu, często rozszerzając go o elementy inspirowane poetyką innych gatunków literackich i prasowych.

The purpose of this article is to discuss Biała gorączka (White fever) by Jacek Hugo‑Bader which can be treated as a text which correspond with the main ideas of the New Journalism. The analysis of Biała gorączka show that the image of Russia outlined in this volume is inspired by road novel and gonzo journalism. The contemporary travel reportage strongly exposes the author’s impressions and opinions. It establishes dialogue with the reader and looks for inspiration in the language characteristic for fictional genres. The journalist‑traveler presents numerous limitations of reportage and often uses the elements characteristic for literary and journalistic genres.