Wybrane zagadnienia numerycznej analizy stateczności osuwiska w Swoszowicach

W pracy przedstawiono wybrane zagadnienia numerycznej analizy stateczności osuwiska w Swoszowicach związane z ocena położenia i rozwoju powierzchni poślizgu. Rozważano dwa modele: podstawowy, trójwarstwowy oraz zmodyfikowany, dwuwarstwowy opracowane na podstawie podłużnego przekroju geologiczno-inżynierskiego wzdłuż osi osuwiska. W wyniku obliczeń otrzymano izoliniowe przekroje prędkości odkształcenia stycznego, pole wektorów prędkości przemieszczenia cząstek gruntu oraz wartości globalnych współczynników bezpieczeństwa. W modelu podstawowym w stanie suchym współczynnik bezpieczeństwa wynosił 1,32, a w stanie w pełni zawodnionym zmniejszył się do 1,1. W modelu zmodyfikowanym dwuwarstwowym współczynnik ten wynosił 2,42. Podobnie najmniej korzystne wartości prędkości odkształcenia stycznego uzyskano dla podstawowego modelu zawodnionego. Wyniki te pokazały, że ruch osuwiskowy dokonał się wzdłuż płytszej powierzchni poślizgu. Powierzchnia ta rozwinęła się w koronie drogi oraz między warstwami zwięzłej gliny pylastej a iłami pylastymi na głębokości od 3,8 do 6,8 m. W pracy podkreślono możliwość uaktywnienia się osuwiska wzdłuż głębszej powierzchni poślizgu w przypadku osłabienia właściwości wytrzymałościowych ośrodka. Niewątpliwie negatywny wpływ na stateczność osuwiska w Swoszowicach ma zawodnienie ośrodka gruntowego.

The article presents selected aspects of numerical analysis of landslide stability in Swoszowice, related to the evaluation of development and location of the failure surface. Two models have been considered the basic, three-layer, and the modified two-layer developed of the longitudinal geological engineering cross-section along the landslide axis. In the calculation of the cross sections obtained isolines shear strain rate, field of velocity vectors of displacement of soil particles and the value of global safety factors. In the basic, dry model safety factor was 1.32, and in a state of fully hydrated decreased to 1.1. In the modified two-layer model, this ratio was 2.42. Similarly, the least favorable shear strain rate values obtained for the basic, hydrated model. These results have showed that the landslide moved along shallow failure surface. This area developed into the crown of the road and between the geotechnical layers of clay and silty clay at a depth of 3.8 to 6.8 m. The study highlighted the potential activation of deeper failure surface in the case of weakening the strength properties of the medium. Undoubtedly a hydrating of the medium has a negative impact on the global stability of the landslide.