Wartość programów podtrzymujących więź osadzonych z rodziną z perspektywy procesu inkluzji społecznej

W artykule zaprezentowano wyniki badań będące efektem projektów zrealizowanych w jednostkach penitencjarnych Republiki Czech i Polski. Badania zostały przeprowadzone wśród osadzonych uczestniczących w programach z zakresu integracji rodzin, posiadających dzieci do 15. roku życia. Metodą badawczą był sondaż diagnostyczny. Dokonano analizy ich funkcjonowania w warunkach izolacji więziennej z uwzględnieniem relacji łączących ich z bliskimi i dziećmi. Poruszono także kwestię przepisów i regulacji prawnych dotyczących standardów postępowania penitencjarnego uwzględniającego podtrzymywanie więzi z rodziną. Rezultaty badań potwierdziły, jak bardzo ważny dla osadzonych jest kontakt z rodziną i dziećmi oraz uczestnictwo w programach integracji rodzin. Skoncentrowano się na jednym z istotniejszych środków oddziaływania penitencjarnego, który w aktualnej rzeczywistości penitencjarnej stanowi kluczowy element powodzenia procesu inkluzji społecznej, a tym samym niepowrotności do przestępstwa. To zdecydowanie czynnik chroniący. Badania stanowią wartościową rekomendację do opracowania konkretnych strategii postępowania penitencjarnego, wzmacniających jakość systemu rodzinnego w sytuacji, gdy rodzice odbywają karę pozbawienia wolności. W artykule wskazano również na realizowane w zakładach karnych wyróżniające się programy penitencjarne z zakresu integracji rodzin.

The article presents the results of research on projects implemented in penitentiary institutions of the Czech Republic and Poland. The research was conducted among prisoners participating in programs in the field of integration of families with children under 15 years of age. The research method was a diagnostic survey. An analysis of their functioning in the conditions of prison isolation was made taking into account the relations between them and their relatives and children. The issue of provisions and legal regulations concerning the standards of penitentiary processes, including maintaining family ties, was also discussed. The results of the research confirmed the importance of contact with family and children and participation in family integration programs for inmates. The focus was put on one of the most important means of penitentiary influence which, in the current penitentiary reality, constitutes a prerequisite for succeeding in social inclusion and abandoning criminal activity. This is definitely a protective factor. The research is a valuable recommendation for the development of specific strategies of penitentiary proceedings aimed at strengthening the quality of the family system in a situation where parents are serving a prison sentence. The article also indicates outstanding penitentiary programs in the field of family integration implemented in prisons.