Uszkodzenia szkieletowych konstrukcji drewnianych spowodowane korozją biologiczną na przykładzie magazynu suchych pasz objętościowych

Niejednokrotnie drewno uznawane jest za jeden z najmniej trwałych materiałów budowlanych, nie wykazuje na zewnątrz symptomów degradacji biologicznej, niezależnie od wieku, który nie jest tu wykładnią jego zużycia technicznego. Wbrew pozorom, problem okazuje się bardzo szeroki i istotny, a jego wagę podkreśla nieświadomość społeczna istnienia takich zagrożeń w obiektach wyglądających na masywne i bezpieczne. W naszym otoczeniu znajduje się wiele takich konstrukcji, które są eksploatowane w warunkach nieświadomości o występujących zagrożeniach, jakie stwarza niewidoczne i zużyte technicznie drewno. Zły stan techniczny drewna niejednokrotnie bywa przyczyną katastrof budowlanych, szczególnie gdy dotyczy to belek stropowych, które utraciły swoje oparcie na murach wskutek korozji końcówek. W tych miejscach elementy te nie są praktycznie badane, a są to lokalizacje największych dla nich zagrożeń, natomiast zakres uszkodzeń drewna ujawnia się zazwyczaj w momencie katastrofy budowlanej lub wymiany stropu. Dlatego, problem ten należy uznać za badawczy, wymagający pilnego i kompleksowego rozwiązania nie tylko ze względu na ratowanie wartości historycznej (zabytkowej) niektórych budynków i budowli, ale przede wszystkim ze względu na ich bezpieczeństwo użytkowe. Zarówno w na etapie projektowania, wykonawstwa, jak i eksploatacji zapomina się o procesach fizykalnych zachodzących we wnętrzu przegród, od których w bardzo wysokim stopniu zależy rodzaj, intensywność i zasięg korozji biologicznej. W artykule zaprezentowany zostanie przykład wpływu korozji biologicznej drewna na bezpieczeństwo użytkowania magazynu pasz objętościowych. Wykonane „in situ” pomiary ubytków w przekrojach belek drewnianych, spowodowanych korozją biologiczną, zweryfikowane zostaną obliczeniami sprawdzającymi pod kątem ich nośności w stosunku do zakładanych dla nich wielkości obciążeń. Obliczenia zostaną przeprowadzone tu zarówno dla belek uszkodzonych, o zmniejszonych przekrojach poprzecznych, jak i dla elementów pełnowartościowych.

In spite of appearances, the problem is very complex and significant, and its gravity is stressed by the lack of social awareness about the existence of such hazards in buildings which look massive and safe. There are a number of such facilities in our surroundings which are unconsciously used without proper knowledge of hazards posed by invisible and technically worn wood. The condition of wood is a cause of many construction disasters which may progress in the foreseeable future due to damaged ceilings in which beams had lost their support on walls through biological corrosion of the beam ends. There are a few reasons for such effects. Although these are points where the most serious hazards occur, such elements are practically not checked within the said areas. In contrast, the scope of wood damage becomes apparent usually at the moment of a construction disaster or demolition. Therefore, this problem should be deemed a research one which requires an urgent and effective solution not only in order to preserve the historical (heritage) value of such buildings and facilities but also to protect human health and life. This would entail determination of the most common reasons of degradation of wood and its durability over time. Physical processes occurring inside barriers, on whose the type, intensity and range of biological corrosion depend to a great extent, are ignored. This article presents an example of the influence of wood biological corrosion on operational safety of a roughage storehouse. In situ measurements of defects caused by wood biological corrosion were carried out and followed by static and strength calculations considering biological corrosion or without taking it into account.