Prawo do wolności słowa a bezpieczeństwo narodowe w Polsce i Rosji - analiza porównawcza

The purpose of this study is to attempt to discover the relationship between the right to freedom of speech and national security, using a comparative analysis. For this purpose, reference was made to the comparison of the legal system of the Republic of Poland with the law of the Russian Federation. The legal issues of freedom of speech in Poland were examined, and then the legal system of the Russian Federation was analyzed, in which both national acts, such as the constitution and legal regulations regarding the operation of the media and freedom of expression, do not differ significantly from those found in other democratic countries. In addition, the Russian Federation is a signatory to most supranational agreements, such as the Universal Declaration of Human Rights. However, the problem lies in the actual application and enforcement of these rights and freedoms in practice. The conclusions drawn from this analysis are unequivocal. As long as there are no alternative credible information distribution channels, the existing political system in the Russian Federation will certainly be maintained, because the lack of an alternative perpetuates the monopolization of the media market. However, tightening the information transfer to government propaganda, limiting freedom of speech, will not be conducive to the internal stability of this country in the long run.

Celem niniejszego opracowania jest próba wykazania zależności pomiędzy prawem do wolności słowa a bezpieczeństwem narodowym i obywatelskim z wykorzystaniem analizy porównawczej. W tym celu odwołano się do porównania systemu prawnego Rzeczypospolitej Polskiej z prawem Federacji Rosyjskiej. Analizie poddano kwestie prawne wolności słowa w Polsce, by dalej przejść do systemu prawnego Federacji Rosyjskiej, w którym zarówno akty krajowe, takie jak konstytucja oraz regulacje prawne dotyczące działania mediów oraz swobód i wolności wypowiedzi, w swoim zapisie nie różnią się znacząco od spotykanych w państwach demokratycznych. Ponadto, Federacja Rosyjska jest sygnatariuszem większości umów ponadnarodowych, na przykład takich jak Powszechna Deklaracja Praw Człowieka. Jednakże problem tkwi w rzeczywistym stosowaniu i egzekwowaniu tych praw i wolności w praktyce. Wnioski, które nasuwają się z niniejszej analizy są jednoznaczne. Dopóki będzie brakować alternatywnych wiarygodnych kanałów dystrybucji informacji z pewnością utrzyma się dotychczasowy system ustrojowy w Federacji Rosyjskiej, ponieważ brak alternatywy siłą rzeczy utrwala monopolizację rynku medialnego. Ale zacieśnienie przekazu informacyjnego do propagandy rządowej ograniczające wolność słowa, na dłuższą metę nie będzie sprzyjać stabilności wewnętrznej tego państwa.