Zaangażowanie rodziców w pomoc dzieciom w wieku wczesnoszkolnym w odrabianiu zadań domowych. Analiza możliwości

Cel. Dzieci w wieku wczesnoszkolnym na ogół chętnie przychodzą do szkoły i z zapałem zabierają się do nauki. Pilnie słuchają i gorliwie wypełniają polecenia nauczyciela. Natomiast ich koncentracja uwagi jest jeszcze nietrwała. Naturalne jest, że nie potrafią one początkowo sprostać wszystkim obowiązkom szkolnym. Dodatkowo w pierwszych latach nauki mali uczniowie nie mają jeszcze nawyku uczenia się samodzielnie ani w szkole, ani w domu. Dlatego też ogromne znaczenie we właściwym kształtowaniu tego zwyczaju oraz konsekwentnym, a zarazem rozumnym, tj. odpowiednim pod względem wychowawczym podejściu do tej problematyki, mają rodzice. Praca domowa jest jednym z elementów jednolitego procesu kształcenia. Nie jest więc dodatkiem do nauki szkolnej, jak to dość często występuje w praktycznej działalności dydaktyczno-wychowawczej, ale jej integralnym elementem. Kiedy dziecko zaczyna swoją przygodę ze szkołą, potrzebuje wsparcia tych, którzy dają mu poczucie bezpieczeństwa. Istotna dla dziecka jest obecność rodziców w ważnych chwilach w szkole oraz zainteresowanie tym, co dzieje się w jego życiu, a więc także zadaniami domowymi. Oczywiste zatem jest, że rodzice mogą i powinni pomagać w nauce. Celem artykułu jest przedstawienie możliwości zaangażowania się rodziców w pomoc dzieciom w wieku wczesnoszkolnym w odrabianiu prac domowych. Materiały i metody. Przegląd i analiza literatury przedmiotu. Wnioski. Rodzic powinien być doradcą, ale nie wykonawcą. Narzucanie swojej pomocy w sytuacji, gdy dziecko jej nie potrzebuje i nie chce, czy nawet wyręczanie dziecka może spowodować, że młody człowiek zwątpi w swoje możliwości, pogorszy się jego samoocena, przyzwyczajony też zostanie do oszukiwania i innych działań sprzecznych z normami społecznymi. Może to doprowadzić do sytuacji, w której uczeń nie będzie podejmował żadnych zadań bez zewnętrznej motywacji rodzica lub nauczyciela. Jednak pozostawienie go zupełnie samego wobec nowych i trudnych wyzwań także nie jest dobre, bo zaburza jego poczucie bezpieczeństwa, może spowodować wykształcenie postawy unikania trudnych sytuacji. Racjonalna pomoc rodziców jest pedagogicznie bezcenna.

Aim. Children of early school age are usually eager to come to school and start learning with enthusiasm. They listen attentively and follow the teacher’s instructions diligently. On the other hand, the child’s attention span is still impermanent. It is natural that they cannot fulfil all school duties initially. Additionally, in the first years of schooling, young students do not yet have the habit of learning independently, either at school, or at home. Therefore, parents are of great importance in the proper shaping of this habit and a consistent and at the same time rational, i.e., appropriate in terms of upbringing, approach to this issue. School homework is one of the elements of a uniform learning process. Therefore, it is not an “addition” to the school learning of students, as it often occurs in practical didactic and educational activities, but it is an integral element of this learning. When a child begins its adventure with school, it needs the support of those who give it a sense of security. It is important for a parent to be present at important moments at school and to be interested in what is happening in the student’s life, including homework. So, it is obvious that parents can and should help their child with home schooling. The aim of the article is to present the possibilities of parents’ involvement in helping younger school children with their homework. Materials and methods. Review and analysis of the literature on the subject. Conclusions. The parent should be the advisor but not the executor. Imposing your help in a situation where the child does not need it and does not want it, or even to perform tasks for the child, may cause the young person to doubt their abilities, weaken their self-esteem, and it will also become used to cheating and other actions contradictory to social norms. This can lead to a situation where the child does not undertake any tasks without outside motivation of the parent (or teacher). But leaving the child completely alone in the face of new and difficult challenges is also not good, because it disturbs its sense of security, it may result in the development of an attitude of avoiding difficult tasks. The rational help of parents is pedagogically priceless.