Wczesna historia coachingu: poszukiwanie definicji i interferencji idei

Pomimo swojej popularności – coaching nie doczekał się jak dotąd zarysu historycznego w polskim piśmiennictwie, wyłączając publikacje powielające lakoniczny przegląd ważniejszych wydarzeń w kształtowaniu się tej metody. Celem przedłożonego artykułu jest przedstawienie koncepcji, jakie wywarły szczególny wpływ na genezę wczesnej formy coachingu. Przenikanie się tych różnorodnych założeń i teorii nazwano interferencją idei, gdyż coaching powstał na styku kilku dziedzin – przede wszystkim psychologii sportu, zarządzania oraz counselingu. Podjęto nadto próbę weryfikacji uproszczeń i przeinaczeń, jakie występują w piśmiennictwie dotyczącym coachingu. Za cezurę uznano rok 1974, w którym ukazała się książka Timothy’ego Gallweya The inner game of tennis, uważana przez wielu autorów za przełomową dla opisywanej przedmiotu. Niniejszy artykuł stanowi polemikę z tym stanowiskiem.

Despite its popularity – coaching is not described in the Polish scientific literature in the historical context, excluding publications repeated terse overview of the most important events in the development of this method. The aim of the article is to present the concept, which had special impact on the origination of the early forms of coaching. The mutual influence of these concepts called interference of ideas, because coaching was formed at the junction of several fields – primarily sports psychology, management and counseling. There is also attempt to verify simplifications and distortions that exist in the literature on coaching. The caesura is 1974, when was published a book of Timothy Gallwey – The inner game of tennis, considered by many authors as groundbreaking for this method. This article is a polemic with this opinion.