Lobbing kolejowy w strukturach Unii Europejskiej

W ostatnich latach lobbing w Unii Europejskiej jest popularnym pojęciem, choć nie jest to nowe zjawisko. W literaturze występuje wiele definicji tego pojęcia, ale można je sprowadzić do dwóch kwestii: wywieranie wpływu (nacisku) i przepływ informacji. Grupom interesu łatwiej jest prowadzić lobbing w Unii Europejskiej, gdyż tutaj są bardziej widoczne i mobilne niż we własnym kraju. Grupy te prowadzą swoją działalność lobbingową w wielu instytucjach unijnych. Im bardziej dana instytucja jest otwarta (jak np. Komisja Europejska), tym silniejszy jest w niej lobbing. Ważny jest też moment rozpoczęcia lobbingu – w fazie inicjowania aktu prawnego i fazie podejmowania decyzji jest on najskuteczniejszy, natomiast w fazie implementacji nie ma już takiej możliwości. Lobbing kolejowy ma różne formy: od udziału w pracach komitetów doradczych i grup eksperckich, przez współpracę z parlamentarzystami i komisarzami, uczestnictwo w konsultacjach po kontakty nieformalne. W obszarze polityki kolejowej działa wiele podmiotów: organizacje reprezentatywne, organizacje użytkowników końcowych oraz pozostali interesariusze, którzy chcą uczestniczyć w tworzeniu polityki kolejowej. Analiza działalności lobbingowej tych podmiotów pozwala zauważyć, że ich cele są zbieżne: promowanie i rozwój transportu kolejowego, wzmocnienie jego pozycji konkurencyjnej w systemie transportowym Europy oraz poprawa warunków pracy osób pracujących w kolejnictwie. Dzięki zabiegom organizacji – indywidualnym lub zintegrowanym – udało się przeforsować kilka ważnych dla rozwoju kolei rozwiązań. Dlatego można postawić tezę, że lobbing kolejowy jest potrzebny, chociaż nie zawsze skuteczny.

In recent years lobbying in the European Union has become very popular, however it is not new. There are different definitions of lobbying that can be summarized as follows: is the act of attempting to influence decisions made by officials or to influence the flow of information. It is easier for groups of interest to do lobby in the European Union, since they are better recognized and visible there than in their own country. Such groups do their own lobbying in many EU institutions. The more an institution in subjects is open (like e.g. the European Commission), the stronger the lobbying. It is of the utmost importance to get in at the initial stage of the opening of lobbying when working on a legal act or the decision making process is the most effective, rather than the implementation stage, where success is very limited. Railway lobbying takes different forms, like: taking part in advisory committees and expert group, through cooperation with members of parliament and committee chairmen, participation in consultations and through informal contacts. Within the area of railway policy there are several groups like representative organizations, final beneficiary organizations and other interested parties, willing to participate in creating railway policy. the analysis of their lobbying activity leads to the conclusion that their goals are similar: the promotion and development of railway transport, strengthening its competitive power in the European transport system and the improvement of working conditions of railway employees. Thanks to their efforts - individual or integrated - several important solutions for railways have been implemented. Hence, we can say that the railway lobbying is necessary, however not always effective.