Przeszłość i przyszłość cementu romańskiego

Cement romański, naturalne spoiwo hydrauliczne opatentowane przez Josepha Parkera w 1796 roku, dzięki stosunkowo łatwej i szybkiej produkcji, wysokiej odporności na działanie czynników atmosferycznych oraz pięknej, ciepłej barwie, idealnie nadawał się do kształtowania elewacji budowli za pomocą różnego rodzaju elementów architektonicznych i dekoracyjnych. Oddział Mineralnych Materiałów Budowlanych w Krakowie (OMMB) opracował technologię produkcji cementu romańskiego w piecu obrotowym i wprowadził materiały wytwarzane na jego bazie na rynek konserwatorski. Dzięki temu uzyskano możliwość właściwego odnawiania zabytkowych obiektów za pomocą produktu, który wiernie odpowiada materiałowi historycznemu i pozwala na zachowanie, a niekiedy nawet uchronienie od całkowitego zniszczenia, oryginalnych tynków, detali architektonicznych i zdobień.

Roman cement, a natural, hydraulic binder, invented by Joseph Parker in 1796, thanks to its relatively easy and quick production, high resistance to weather conditions and nice colour was ideal to form buildings' elevations with different architectural elements and decorations. Mineral Building Materials Branch in Cracow (MBMB) worked out the technology of Roman cement production in rotary kiln and started the production for conservation market. Thanks to it conservators now have a possibility to renovate historical buildings with a product, which faithfully corresponds to historical material and gives an opportunity to preserve and sometimes even to save from total destruction original plasters, architectural details and decorations.