Polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Polski po 1989 roku

Głównym celem niniejszego artykułu było określenie czynników, które przyczyniły się do kształtowania bezpieczeństwa zewnętrznego oraz międzynarodowego Polski po 1989 r. Autorzy poruszyli główne problemy kształtowania się polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej (RP) w okresie transformacji systemowej oraz przemian na arenie międzynarodowej po 1989 r. W pierwszej części artykułu autorzy opisali stosunki RP z innymi państwami. W głównej części autorzy scharakteryzowali doktryny i strategie obowiązujące w państwie polskim po 1989 r. W kolejnej części przedstawiali współpracę ze strukturami międzynarodowymi, której istotnymi cezurami czasowymi były przełom polityczny 1989 r. oraz przystąpienie do NATO w 1999 r. Lata dziewięćdziesiąte XX wieku były okresem radykalnych przemian polityczno-ustrojowych w Polsce, w związku z tym również bezpieczeństwo doświadczało rewolucyjnych zmian.

The main aim of this article is to identify the factors that contributed to shaping the external and international security of Poland after 1989. The authors discuss the main problems of shaping the foreign and security policy of the Republic of Poland (RP) in the period of systemic transformation and changes on the international arena after 1989. In the first part of the article, the authors describe the relations of the Republic of Poland with other countries on the arena of international politics. In the main part, the authors characterize the doctrines and strategies which are in force in Poland after 1989. In the next part, they present cooperation with international structures, which was marked by the political breakthrough in 1989 and NATO accession in 1999. The 1990s were a time of radical changes of political system in Poland and also security system has undergone revolutionary changes.