Komfort wyboru czy wybór komfortu? O strategiach edukacyjnych w szkole artystycznej (na przykładzie własnych doświadczeń nauczycielskich)

Jedną z metafor współczesnego świata jest metafora supermarketu. Zarazem supermarket to synonim sklepu gorszej jakości. Ale supermarket niesie ze sobą także komfort wyboru. Supermarket jako przestrzeń wyboru winien być inspiracją dla edukacji. Mam na myśli takie konstruowanie przez nauczyciela procesu, by pozwalał uczniowi na faktyczny wybór obszarów czy metod pracy. Owszem, nadal kluczową rolę w tym ujęciu pełni nauczyciel, ale jako pomysłodawca i animator atrakcyjnych zadań, z których uczeń wybiera te dla niego najbardziej pociągające. I to on – uczeń jest de facto głównym aktorem w tym procesie. W taki supermarketowy paradygmat wpisują się przedsięwzięcia, które opracowałam i wdrożyłam w Liceum Plastycznym w Poznaniu. Są to warsztaty „Uczeń bierny – uczeń aktywny”, innowacja pedagogiczna „Osobowość przedmiotu”, a także działanie projektowe „Barokowy supermarket” wieńczące kolejną innowację pedagogiczną „Gra o sztukę”.

One of the metaphors of the modern world is the supermarket metaphor. On the one hand, a supermarket is synonymous the lesser quality. On the other hand, a supermarket brings with it the comfort of choice. The supermarket as a space for choice should be inspirational for education. I’m talking about construction, by the teacher, of a process that would allow the pupil real choice of areas or methods of work. The teacher still plays the key role in this scenario, but as an idea-giver and animator of attractive tasks, from which the pupil chooses those most appealing to him/her. And it is the pupil who is de facto the main actor in this process. The enterprises I developed and put into practice at the Liceum Plastyczne (High School of Fine Arts) in Poznan fit into such a supermarket paradigm. These were: “Passive pupil – active pupil” workshops, the pegadogical innovation “Personility of a subject”, and also “Baroque supermarket” project activities which completed another pedagogical innovation – “Playing for Art”.