Analiza kosztów naprawy uszkodzeń przewodów wodociągowych we Wrocławiu

Znajomość i możliwość prognozowania kosztów naprawy uszkodzeń przewodów wodociągowych może być przydatna w praktyce m.in. do planowania, z kilkuletnim wyprzedzeniem, środków finansowych na naprawę sieci oraz do podejmowania optymalnych decyzji w zakresie eksploatacji i modernizacji sieci wodociągowej z uwzględnieniem rachunku ekonomicznego. Przedstawiona w pracy analiza obejmowała jednostkowe koszty naprawy uszkodzeń przewodów magistralnych i rozdzielczych (o średnicach 80-1200 mm) we Wrocławiu w 1993 r., 1996 r. i 1999 r. Zbadano i określono korelacje między kosztem naprawy a rodzajem uszkodzenia, średnicą i głębokością ułożenia rurociągów, korelacje między kosztem naprawy a rodzajem uszkodzenia armatury (zasuw i hydrantów) sieci wodociągowej oraz tendencje zmian kosztów naprawy poszczególnych rodzajów uszkodzeń rurociągów i armatury w czasie badań, z uwzględnieniem zmiany wskaźników cen (inflacji). Wykazano, że jednostkowe koszty naprawy uszkodzeń zależały przede wszystkim od średnicy przewodów (rosły wraz ze wzrostem średnicy) oraz od rodzaju uszkodzeń rurociągów i armatury. Największe koszty są w przypadku naprawy pęknięć podłużnych rur. Stwierdzono ponadto, że kilkakrotny wzrost jednostkowych kosztów naprawy w okresie prowadzonych badań spowodowany był w dużej mierze bardzo wysoką inflacją w Polsce w latach 90. Na przykładzie systemów wodociągowych kilku miast (wykorzystując także wyniki badań wskaźników uszkodzeń sieci), wykazano, że zmniejszenie ciśnienia o 10-40% oraz jego wahań dobowych w badanych systemach spowodowało spadek intensywności uszkodzeń rurociągów o 30-58% oraz średnich rocznych wskaźników kosztów naprawy o 42-58%.

Knowing the costs of water pipe repair (or having the possibility to predict them) enables planning, several years in advance, the expenditure on the repair and retrofit of the networks in service. Analysis included the unit costs of damage repair in water mains and in the water distribution system (80 to 1200 mm pipe diameters) for the city of Wrocław in 1993, 1996 and 1999. Determined were the following relationships: the correlation between repair costs, type of damage, pipe diameter and depth at which the pipes were laid; the correlation between the type of damage of the pipe fittings (valves, hydrants); trends in repair cost variations for particular types of damage in water-pipes and pipe fittings observed in the course of the study, consideration being also given to the variations in the price indexes (due to inflation). The unit costs of damage repair were found to depend primarily on the pipe diameter (increasing with the diameter), as well as on the type of damage in the pipeline and the pipe fittings. The highest were the costs involved in the repair of pipes marked with longitudinal cranks. It was also found that the frequent rise in the unit costs of damage repair should be attributed primarily to the high inflation rate in Poland in the nineteen-nineties. The comparison of the water-pipe networks of several municipalities (which was also based on the analysis of network damage indexes) has shown reverse relationship to pressure head drop and its daily variations. The pressure that was reduced by 10 to 40% decreased the pipeline failure and the mean annual repair cost indexes by 30 to 58% and 42 to 58%, respectively.