Analiza porównawcza cech anatomicznych liści czterech odmian leszczyny wielkoowocowej (Corylus L.) wykazujących różną podatność na żerowanie zdobniczki leszczynowej (Myzocallis coryli Goetze)

Investigations related to morphological and anatomical traits of leaves of four largefruited hazelnut (Corylus L.) cultivars characterised by different susceptibility to filbert aphid (Myzocallis coryli Goetze) feeding. The following parameters were measured: the thickness of leaf blade, the number of stomata, the length of secretory and mechanical hairs and their density on the leaf, the thickness of adaxial and abaxial epidermis and the thickness of their external cell walls. Observations of cross sections of the leaves were made in a light microscope and the surface of the adaxial epidermis was analysed in a scanning electron microscope. It was shown that leaves of the cultivars susceptible to M. coryli feeding had the thinnest leaf blade, especially in the main vein, and many more stomata. Besides, the cultivar most resistant to filbert aphid feeding, White Filbert, was marked by the largest height of the adaxial epidermis cells and the strongest striation of the cuticle in abaxial epidermis. On leaves of this cultivar, the number of mechanical hairs was the highest, while the lowest number of them was noted on Wonder from Bollwiller, the most susceptible cultivar.

Badania dotyczyły morfologicznych i anatomicznych cech liści czterech od- mian leszczyny wielkoowocowej (Corylus L.) charakteryzujących się różną podatno- ścią na żerowanie zdobniczki leszczynowej (Myzocallis coryli Goetze). Przebadano następujące parametry: grubość blaszki liściowej, liczbę aparatów szparkowych, licz- bę i długość włosków mechanicznych i wydzielniczych, grubość warstwy epidermy górnej i dolnej oraz grubość ich zewnętrznych ścian. Obserwacje przekrojów po- przecznych liści prowadzono w mikroskopie świetlnym, a powierzchnię epidermy doosiowej analizowano w skaningowym mikroskopie elektronowym. W wyniku ba- dañ wykazano, że liście odmian bardziej podatnych na występowanie zdobniczki leszczynowej mają cieñszą blaszkę liściową, zwłaszcza w nerwie głównym oraz po- siadają więcej aparatów szparkowych. Ponadto odmiana Lamberta Biały, najbardziej odporna na żerowanie zdobniczki leszczynowej, wyróżniała się największą wysoko- ścią komórek doosiowej epidermy oraz najsilniejszym prążkowaniem kutykuli w epi- dermie odosiowej. Na liściach tej odmiany stwierdzono ponadto najwięcej włosków mechanicznych, podczas gdy ich najmniejszą liczbę odnotowano na liściach odmia- ny Cud z Bollwiller, najbardziej podatnej na żerowanie mszycy.