Form Copy and Markovian Gaps in Latin Syntax: The Control Case

Najnowsze propozycje teoretyczne w ramach minimalizmu redukują wymagania zasobów obliczeniowych w procesie derywacji przez postulowanie ich markowskiego charakteru. W wyniku takiego posunięcia otwierają się nowe możliwości analizy zjawiska kontroli w językach naturalnych. Na podstawie zjawiska kontroli w języku łacińskim jako materiale empirycznym artykuł porównuje trzy minimalistyczne analizy takich struktur w celu oceny ich adekwatności empirycznej i zobowiązań teoretycznych. Porównanie prowadzi do wniosku, że choć wszystkie rozwiązania wykazują ten sam poziom adekwatności empirycznej, hipoteza markowskiego charakteru derywacji jest z teoretycznego punktu widzenia najtrafniejsza.

Recent minimalist framework reduces computational requirements of syntactic derivations by postulating that they proceed in a strictly Markovian fashion. This move opens a new way to analyze control structures of natural languages. Taking Latin control structures as a test case, the paper compares three alternative minimalist analyses of the phenomenon of control in order to assess their empirical adequacy and theoretical commitments. It is concluded that a Markovian account is superior to its alternatives on general conceptual grounds.